tag:blogger.com,1999:blog-48368794548236180992024-02-19T13:08:44.959-03:00PROJETOBIOMARCursos de Biologia Marinha, Ecologia das Águas e Educação Ambiental.Biogeogragia.História Ambiental.
Estações de Biologia Marinha do PROJETO BIOMAR.
Angra dos Reis e Parati - RJ.Unknownnoreply@blogger.comBlogger368125tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-73248351672202493322015-01-11T09:52:00.002-02:002015-01-11T09:52:10.642-02:00Equipe descobre nova espécie de esponja de cristal no Mediterrâneo<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2FEeT5h0RQo-82Uq0NZGt4jQg_v0GQmuDiDxVqvUh2a_MC9sidyrzwDINnEY9hmsIJN-db-Uf0leVzlSxBhs0QVhFFbYFIzYvq4AOI0Vj0ScsMynp-BVhn2Z4yXJ9v2jBJCbmUIPRKnaj/s1600/esponja-de-cristal-batizada-de-sympagella-delauzei.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2FEeT5h0RQo-82Uq0NZGt4jQg_v0GQmuDiDxVqvUh2a_MC9sidyrzwDINnEY9hmsIJN-db-Uf0leVzlSxBhs0QVhFFbYFIzYvq4AOI0Vj0ScsMynp-BVhn2Z4yXJ9v2jBJCbmUIPRKnaj/s1600/esponja-de-cristal-batizada-de-sympagella-delauzei.jpg" height="195" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="color: #333333; font-size: 11pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> A esponja de cristal foi
batizada como <em><strong>Sympagella delauzei<o:p></o:p></strong></em></span><br />
<span style="color: #333333; font-size: 11pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Uma equipe internacional de cientistas
descobriu no Mediterrâneo uma nova espécie marinha: uma esponja de cristal
batizada de </span><i><span style="color: #333333; font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><strong>Sympagella delauzei</strong></span></i><span style="color: #333333; font-size: 11pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">, que mede entre oito e 14
centímetros e se encontra em profundezas entre 350 e 500 metros.<br />
A descoberta foi uma surpresa porque as esponjas de cristal costumam viver em
áreas frias como as polares ou as grandes profundezas marinhas, enquanto no
Mediterrâneo, inclusive em suas zonas mais profundas, a temperatura de água não
costuma ser menor do que os 13 graus centígrados.<br />
A pesquisa, publicada na revista "Journal of the Marine Biological
Association of the United Kingdom", foi realizada por cientistas do
Instituto Mediterrâneo de Biodiversidade e Ecologia Marinha e Litorânea de
Marselha (França), da Universidade de Victoria na Columbia Britânica (Canadá) e
da ONG Oceana.<br />
O trabalho também detalha o recente achado de alguns exemplares desta nova
espécie em zonas atlânticas próximas, embora seja possível que sua distribuição
inclua outras áreas, como o norte da África e a Macronésia (conjunto de ilhas
ao noroeste do oceano atlântico).<br />
Ricardo Aguilar, diretor de Pesquisa da Oceana e coautor da pesquisa explicou
que "estudos prévios demonstraram que as esponjas de cristal são uma fonte
muito importante de silício, um dos nutrientes básicos para os oceanos".<br />
O artigo também revisa a distribuição no Mediterrâneo de cerca de 10 espécies a
mais, incluindo algumas que chegam a superar um metro de altura.<br />
A presença da nova espécie de esponja cristal dá ainda mais valor aos lugares
onde foi achada, como o canhão Valinco da Córsega e os bancos de Avempace,
Avenzoar, Catifas, Cabliers, Tofiño e Chella em Alborán.<br />
Esta última elevação marinha, também conhecida como "Seco das
Oliveiras", foi estudada pela Oceana durante sete anos e foi recentemente
declarada Lugar de Interesse Comunitário pelo governo espanhol através do
projeto europeu Life "Indemares" (Inventário e Designação da Rede
Natura 2000 em Áreas Marinhas do Estado Espanhol). <span style="color: #333333; font-size: 11pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Fonte EFE<o:p></o:p></span><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto;">
<span style="color: #333333; font-size: 11pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p></o:p></span> </div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-53422425840725195992014-12-11T15:22:00.004-02:002014-12-11T15:22:44.443-02:00História no ouvido<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; mso-ansi-language: PT-BR; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: PT-BR; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
</span><span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; mso-ansi-language: PT-BR; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: PT-BR; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><b><span style="font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">Você sabia que a cera do
ouvido das baleias pode esconder informações preciosas?<o:p></o:p></span></span></b></span><br />
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt; mso-ansi-language: PT-BR; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: PT-BR; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.3pt; margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge8gCgYNqHFmz1vhd-5UfI4wMTnkbJmjFcVgh2Tgr8hF5hSe9WNlWeFGmm1KWKdJ1cqR_vWlk5BPR3lNKuLkIWbHGJj44BfpXcqasPzotyzvcPn9LgSu3xhsHY7ihK9uqcruD4FwMQMmlI/s1600/Baleia+azul+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge8gCgYNqHFmz1vhd-5UfI4wMTnkbJmjFcVgh2Tgr8hF5hSe9WNlWeFGmm1KWKdJ1cqR_vWlk5BPR3lNKuLkIWbHGJj44BfpXcqasPzotyzvcPn9LgSu3xhsHY7ihK9uqcruD4FwMQMmlI/s1600/Baleia+azul+1.jpg" height="400" width="340" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhutFNUL2iitMX74Kf61ZKecPW6ikGPOUujo3HNXXSFZoZFb-azVSs8LORlEfzsBobiyacdEwyvm0t-zM52QBel8zlDSKA0vDmQcXRHHMKmwkznZej98gwILZFspzWK82sfOKKAtBwq3EtW/s1600/baleia+azul+cera+de+ouvido.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhutFNUL2iitMX74Kf61ZKecPW6ikGPOUujo3HNXXSFZoZFb-azVSs8LORlEfzsBobiyacdEwyvm0t-zM52QBel8zlDSKA0vDmQcXRHHMKmwkznZej98gwILZFspzWK82sfOKKAtBwq3EtW/s1600/baleia+azul+cera+de+ouvido.jpg" height="166" width="400" /></a></div>
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial;">Secar as suas orelhas com um
cotonete é fácil. E a de uma baleia-azul? Se o bicho pode chegar a 30 metros de
comprimento, com o coração do tamanho de um carro, imagine a quantidade de cera
que não poderia se acumular em seu ouvido!<o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<a href="http://chc.cienciahoje.uol.com.br/wp-content/uploads/2013/10/fig12.jpg"><span style="color: windowtext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-no-proof: yes; text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><!--[if gte vml 1]><v:shapetype id="_x0000_t75"
coordsize="21600,21600" o:spt="75" o:preferrelative="t" path="m@4@5l@4@11@9@11@9@5xe"
filled="f" stroked="f">
<v:stroke joinstyle="miter"/>
<v:formulas>
<v:f eqn="if lineDrawn pixelLineWidth 0"/>
<v:f eqn="sum @0 1 0"/>
<v:f eqn="sum 0 0 @1"/>
<v:f eqn="prod @2 1 2"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="prod @3 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @0 0 1"/>
<v:f eqn="prod @6 1 2"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelWidth"/>
<v:f eqn="sum @8 21600 0"/>
<v:f eqn="prod @7 21600 pixelHeight"/>
<v:f eqn="sum @10 21600 0"/>
</v:formulas>
<v:path o:extrusionok="f" gradientshapeok="t" o:connecttype="rect"/>
<o:lock v:ext="edit" aspectratio="t"/>
</v:shapetype><v:shape id="Imagem_x0020_1" o:spid="_x0000_i1025" type="#_x0000_t75"
alt="baleia-azul" style='width:204pt;height:241.5pt;visibility:visible'
o:button="t">
<v:imagedata src="file:///C:\Users\Judite\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image001.jpg"
o:title="baleia-azul"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span></span></a><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial;"> A baleia-azul tem o tamanho de
um Boeing 737 e pesa mais que 25 elefantes juntos! Sua língua pesa quatro
toneladas, e ela come cerca de 4 milhões de <strong>krills</strong> (pequenos camarões) por dia.<o:p></o:p></span></span></span>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.3pt; margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; text-align: justify;">
<a href="https://www.blogger.com/" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial;">Deixe o nojo de lado para ler
esta notícia: cientistas descobriram que a cera de ouvido de uma baleia pode
revelar informações valiosas sobre sua vida e seu ecossistema. É possível,
acredite! saber a idade do animal a partir do estudo da cera de ouvido – quanto
mais camadas de secreção acumulada houver, mais velho será o animal. Além
disso, a cera de ouvido pode indicar quais eram os poluentes que contaminavam
as águas nas quais a baleia vivia.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.3pt; margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; text-align: justify;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: small;">Stephen Trumble e Sascha
Usenko, da Universidade de Baylor, nos Estados Unidos, estudaram a cera de
ouvido de uma baleia-azul (</span><i><span style="font-size: small;"><strong>Balaenoptera musculus</strong></span></i><span style="font-size: small;">) que fora encontrada em
uma praia da Califórnia, em 2007. Seu corpo – incluindo a cera de ouvido –
estava preservado no Museu de História Natural de Santa Bárbara, também nos
Estados Unidos.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.3pt; margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; text-align: justify;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial;">As notícias não foram muito
boas. Na secreção estudada, foram encontrados vestígios de 16 pesticidas, um
sinal preocupante da poluição dos oceanos. Os cientistas encontraram também DDT
(perigoso inseticida que já foi até proibido em vários países) e mercúrio
(metal tóxico que, mesmo ameaçando a saúde e o ambiente, continua sendo usado
em atividades industriais e no garimpo de ouro).<o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span>
<a href="http://chc.cienciahoje.uol.com.br/wp-content/uploads/2013/10/fig21.jpg"><span style="color: windowtext; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt; mso-no-proof: yes; text-decoration: none; text-underline: none;"><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><!--[if gte vml 1]><v:shape id="Imagem_x0020_2" o:spid="_x0000_i1026"
type="#_x0000_t75" alt="Cera de ouvido da baleia-azul estudada pelos pesquisadores norte-americanos. A amostra tem 25 centímetros de comprimento e três de diâmetro, e um cheirinho nada agradável (Foto: Trumble et al, 2013. PNAS)"
style='width:412.5pt;height:171pt;visibility:visible' o:button="t">
<v:imagedata src="file:///C:\Users\Judite\AppData\Local\Temp\msohtmlclip1\01\clip_image003.jpg"
o:title=" Trumble et al, 2013"/>
</v:shape><![endif]--><!--[if !vml]--><!--[endif]--></span></span></a>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.3pt; margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; text-align: justify;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial;">Cera de ouvido da baleia-azul
estudada pelos pesquisadores norte-americanos. A amostra tem 25 centímetros de
comprimento e três de diâmetro, e um cheirinho nada agradável </span></span></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.3pt; margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; text-align: justify;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial;">Você pode estar se perguntando
como os pesticidas, o DDT e o mercúrio foram parar no oceano, mas a resposta é
simples: com a ação das chuvas, toda a poluição que produzimos pode, mais cedo
ou mais tarde, acabar nos mares. Assim, a vida marinha e todo o ecossistema
aquático podem ser gravemente afetados.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 16.3pt; margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; text-align: justify;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial;">“Baleias são animais tão
majestosos e impressionantes, e, quando poluímos os oceanos, nós as
prejudicamos diretamente”, disse à CHC Online o toxicologista John Wise, da
Universidade de Southern Maine, nos Estados Unidos. “Infelizmente, os oceanos
estão cada vez mais poluídos; e estudando a cera de ouvido das baleias
poderemos descobrir novos caminhos para torná-los mais limpos e mais seguros
para os animais”.<o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span>
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial;">Fonte: Henrique Kugler, repórter do Instituto
Ciência Hoje <o:p></o:p></span></span></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt;">
<o:p><span style="font-family: Arial; font-size: small;"> </span></o:p></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;">
</span></span><br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-89943343740084770792014-11-26T17:13:00.000-02:002014-11-26T17:13:00.034-02:00Presente de Casamento<span class="hps"></span><br />
<span class="hps">Será que este pequeno baiacu é o maior artista</span> <span class="hps">da natureza</span><span>?</span> <br />
<span class="hps">Um</span> <span class="hps">pequeno </span><span class="hps">baiacu</span> <span class="hps">talentoso</span> <span class="hps">espera impressionar</span> <span class="hps">uma fêmea com</span> <span class="hps">sua obra-prima</span><span>.</span> <span class="hps">#LifeStory/BBC One</span><br />
<br />
Os cientistas, por muito tempo, ficavam intrigados com estas mandalas no fundo do mar. <br />
Até que conseguiram filmar o autor da obra prima!<br />Veja no pequeno vídeo o artista, no link a seguir.<br />
<br />
<a href="https://www.facebook.com/video.php?v=851829108170842">Presente de casamento - peixe cria uma mandala para agradar a sua pretendente!</a>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-4960657732065550762014-11-26T16:25:00.003-02:002014-11-26T16:30:06.510-02:00Troca de casa - caranguejo eremita.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip1eBiu1tfOz1JBCufQwCtL6T4siPo1fZtMAc1o8bOktWoQOvC-5bz1XmYqdYu9CLkkgB_sgn4oY5uQB_K9Xn3nrs5Djhy1qDz8vLyZD-_xn2Uhch5ykOF-v7QfWm0ZQXKWhZ6wERQ6Zj7/s1600/caranguejo+eremita+1.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip1eBiu1tfOz1JBCufQwCtL6T4siPo1fZtMAc1o8bOktWoQOvC-5bz1XmYqdYu9CLkkgB_sgn4oY5uQB_K9Xn3nrs5Djhy1qDz8vLyZD-_xn2Uhch5ykOF-v7QfWm0ZQXKWhZ6wERQ6Zj7/s1600/caranguejo+eremita+1.bmp" height="251" width="400" /></a></div>
<br />
<span class="hps"></span><br />
<span class="hps">As filas</span> <span class="hps">não são apenas uma</span> <span class="hps">coisa</span> <span class="hps">britânica.</span> Assista, no link abaixo, um pequeno vídeo onde <span class="hps">caranguejos eremitas fazem fila, </span><span class="hps">por ordem de tamanho,</span> <span class="hps">para trocar e</span> <span class="hps">atualizar suas casas, digo, conchas!</span><br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<script>(function(d, s, id) { var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0]; if (d.getElementById(id)) return; js = d.createElement(s); js.id = id; js.src = "//connect.facebook.net/pt_BR/all.js#xfbml=1"; fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs); }(document, 'script', 'facebook-jssdk'));</script><a href="https://www.facebook.com/video.php?v=844190408934712"><span style="font-size: large;">Troca de casa</span></a></div>
<br />
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-87303546374713232272014-11-13T15:48:00.001-02:002014-11-13T16:07:07.130-02:00Coral Sol é uma ameaça a espécies marinhas na costa de Sergipe<h1 class="entry-title">
<span style="font-size: large;">Especialistas estudam métodos para tentar parar a infestação do coral.<br />Preocupação é com tartarugas marinhas e peixes.</span> </h1>
<div class="materia-conteudo entry-content" id="materia-letra">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidFngd8PlQWT9FhOGuF6la4pN6BLDbQ6Mf1et8NE-N5e6p_IDddmiCqZdJcylK2hgtTNw6PvC5QOAdNsYMgStrTT3kiMWPZI_h5GOwmDdca7cYEViUgVXwjElpCoxDrRrPHtdg_qclXv9C/s1600/Coral+Sol+-+BIG.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="207" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidFngd8PlQWT9FhOGuF6la4pN6BLDbQ6Mf1et8NE-N5e6p_IDddmiCqZdJcylK2hgtTNw6PvC5QOAdNsYMgStrTT3kiMWPZI_h5GOwmDdca7cYEViUgVXwjElpCoxDrRrPHtdg_qclXv9C/s320/Coral+Sol+-+BIG.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
</div>
<br />
A formação de um tipo específico de coral na costa brasileira tem comprometido à vida marinha. Em Sergipe, o <strong>Coral Sol</strong> está presente principalmente nas <strong>plataformas de</strong> <strong>petróleo</strong>. O coral apresenta uma das mais belas formações do oceano, mas é um predador perigoso e nocivo.<br />
<br />
“A gente tem registro que a espécie cresce rapidamente e começa a competir com as espécies nativas, invadindo um espaço que era de uma espécie local”, afirma o analista ambiental do Ibama / SE, Regis Fontana.<br />
<br />
Registros apontam que o coral chegou ao Brasil há 30 anos grudado em navios na bacia de Campos (RJ) e já se espalha por mais cinco estados. Mergulhadores do Ibama registraram a presença do coral há cerca de um ano em Sergipe, na região submersa das plataformas de petróleo. A preocupação dos pesquisadores é por que a área onde eles estão é utilizada para alimentação de tartarugas marinhas e peixes e a presença do coral representa uma ameaça.<br />
<div class="saibamais componente_materia">
<strong>saiba mais</strong></div>
<div class="saibamais componente_materia">
</div>
“Eles se alimentam de plâncton e realizam a absorção de carbonato de cálcio na coluna da água para construção do seu esqueleto e em função disso, os organismos podem significar uma alteração na cadeia alimentar e, consequentemente, ter uma alteração na biodiversidade. Inclusive com redução de algumas espécies economicamente importantes”, diz o biólogo do Ibama, André Beal.<br />
<br />
Os Ministérios Públicos Federal de Sergipe e do Rio Janeiro abriram inquéritos civis públicos para investigar a infestação e vai cobrar das empresas petrolíferas a retirada do coral sol das plataformas. O problema é que para o trabalho ser feito de forma manual por mergulhadores é caro e o processo é lento.<br />
<br />
“A retirada manual é paliativa, é como se enxugar gelo em alguns pontos. Isso pode ser usado em locais que inicialmente ele está colonizando e não em áreas que ele já está estabelecido. Nós estamos tentando controlar através de inoculação de bactérias e vírus que seja especifico ao coral sol e reduzir essas infestações na costa brasileira”, conceitua o pesquisador Ricardo Coutinho.</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-74506657506661893362014-10-20T17:54:00.000-02:002014-10-20T17:58:25.514-02:00Inventor adolescente cria método para limpar lixo plástico dos oceanos<h1 class="story-body__h1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><img alt="The Ocean Clean Up" class="js-image-replace" height="224" src="http://ichef.bbci.co.uk/news/ws/625/amz/worldservice/live/assets/images/2014/10/17/141017095729_the_ocean_clean_up_624x351_theoceancleanup.jpg" width="400" /> </span></h1>
<h1 class="story-body__h1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;">
<span style="font-size: large;"><span class="media-caption__text"> </span>Boyan Slat é um jovem de 20 anos em uma missão ambiciosa - livrar os oceanos do planeta dos plásticos flutuantes.</span></h1>
<div class="story-body__inner">
Apesar da idade, ele já leva anos tentando encontrar maneiras de coletar esses resíduos - e sua técnica já convenceu entusiastas e patrocinadores dispostos a bancar seus projetos.</div>
<div class="story-body__inner">
"Eu não entendo por que 'obsessivo' tem uma conotação negativa, mas eu sou obsessivo e gosto disso", diz Slat. "Eu tenho uma ideia e vou em frente com ela."</div>
<div class="story-body__inner">
A ideia surgiu quando ele tinha 16 anos, em 2011, enquanto mergulhava na Grécia. "Eu vi mais sacos plásticos do que peixes", diz. Ficou chocado, e ainda mais chocado ao notar que não havia nenhuma solução aparente.</div>
<div class="story-body__inner">
"Todo mundo me disse: 'Ah, não tem nada que você possa fazer com os plásticos depois que eles chegam aos oceanos', e eu me perguntei se isso era verdade."</div>
<div class="story-body__inner">
Entre os últimos 30 e 40 anos, milhões de toneladas de plástico entraram nos oceanos. A produção mundial de plástico é de 288 milhões de toneladas por ano, das quais 10% acabam no oceano. A maioria - 80% - é proveniente de fontes terrestres.</div>
<div class="story-body__inner">
O lixo é arrastado por ralos e esgotos e acaba nos rios - assim, aquele canudo de plástico ou cigarro que você jogou no chão podem acabar no mar.</div>
<div class="story-body__inner">
O plástico é transportado por correntes para cinco sistemas de água rotativos, chamados de giros, nos grandes oceanos, sendo o mais famoso a enorme Mancha de Lixo do Pacífico, entre o Havaí e a Califórnia.</div>
<div class="story-body__inner">
<figure class="media-landscape body-width no-caption"><img alt="" class="js-image-replace" src="http://ichef.bbci.co.uk/news/ws/590/amz/worldservice/live/assets/images/2014/10/17/141017110632_north_pacific_gyre_464map_portugese.gif" height="310" width="400" /></figure><div class="story-body__inner">
A concentração de plástico nestas áreas é alta e elas chegam a ser chamadas de sopa de plástico. A região abrange uma área duas vezes o tamanho do Texas. Além disso, o plástico não fica no mesmo lugar. Tudo isso faz com que a limpeza seja um grande desafio.</div>
<div class="story-body__inner">
<br /></div>
<div class="story-body__inner">
"Se você for lá para tentar limpar com navios levaria milhares de anos", diz Slat. "Não só isso, seria muito custoso em termos de dinheiro e energia, e os peixes seriam acidentalmente capturados nas redes."</div>
<h2 class="story-body__crosshead">
Quebra-cabeças</h2>
<div class="story-body__inner">
Slat sempre gostou de encontrar soluções para quebra-cabeças e, ao refletir sobre este, pensou que, ao invés de ir atrás do plástico, por que não aproveitar as correntes e esperar que ele chegue até você?</div>
<div class="story-body__inner">
Na escola, Slat desenvolveu sua ideia como parte de um projeto de ciências.</div>
<div class="story-body__inner">
Uma série de barreiras flutuantes, ancoradas no leito do mar, primeiro capturariam e concentrariam os detritos flutuantes. O plástico se moveria ao longo das barreiras no sentido de uma plataforma, onde seria, então, extraído de forma eficiente.</div>
<div class="story-body__inner">
A corrente oceânica passaria por baixo das barreiras, levando toda a vida marinha flutuante com ela. Não haveria emissões nem redes para a vida marinha se enroscar. O plástico coletado no oceano seria reciclado e transformado em produtos ou em óleo.</div>
<div class="story-body__inner">
O projeto de ciências do ensino médio foi premiado como Melhor Projeto Técnico da Universidade de Tecnologia Delft. Para a maioria dos adolescentes, as coisas teriam ficado por ai, mas com Slat a coisa tinha de ser diferente.</div>
<div class="story-body__inner">
Desde muito cedo, ele se interessou por engenharia. "Primeiro eu construí casas nas árvores... em seguida, coisas maiores", diz. "Quando eu tinha 13 anos, estava muito interessado em foguetes."</div>
<div class="story-body__inner">
Slat ancançou um recorde mundial no Guinness pelo maior número de foguetes de água lançados ao mesmo tempo: 213. "A experiência me ensinou a como atrair o interesse das pessoas e como abordar de patrocinadores", conta.</div>
<div class="story-body__inner">
Quando Slat começou a estudar engenharia aeroespacial na Universidade de Delft, a ideia de limpar os oceanos seguia com ele. Ele criou uma fundação chamada <strong>The Ocean Cleanup</strong> (Limpeza de Oceano, em tradução literal) e explicou no evento TEDx seu conceito de como os oceanos poderiam se limpar.</div>
<div class="story-body__inner">
Seis meses depois de entrar na faculdade, decidiu trancar o curso para tentar tornar seu projeto uma realidade.<span class="media-caption__text"> </span></div>
<div class="story-body__inner">
Todo o dinheiro que ele tinha era 200 euros (R$ 630). Os meses seguintes foram usados em busca de patrocínio.</div>
<div class="story-body__inner">
"Foi muito desanimador porque ninguém estava interessado", diz ele. "Eu lembro de um dia entrar em contato com 300 empresas para patrocínio - apenas uma respondeu, o que, também, resultou em nada."</div>
<h2 class="story-body__crosshead">
Mudança brusca</h2>
<div class="story-body__inner">
Mas então, em 26 de março de 2013, meses depois de ser publicado na internet, a fala de Slat no TEDx se tornou viral.</div>
<div class="story-body__inner">
"Foi inacreditável", diz ele. "De repente, tivemos centenas de milhares de pessoas clicando em nosso site todos os dias. Eu recebia cerca de 1.500 e-mails por dia na minha caixa de correio pessoal de pessoas se voluntariando para ajudar."</div>
<div class="story-body__inner">
Ele montou uma plataforma de financiamento coletivo que captou US$ 80 mil em 15 dias.</div>
<div class="story-body__inner">
<a class="story-body__link" href="http://www.bbc.co.uk/portuguese/noticias/2013/02/130217_britanica_plastico_pai.shtml"> </a></div>
<div class="story-body__inner">
Slat ainda não sabe o que fez a sua ideia decolar dessa maneira, mas diz ter sido um grande alívio.</div>
<div class="story-body__inner">
"Um ano atrás eu não tinha certeza de que seria bem-sucedido", diz. "Mas, considerando o tamanho do problema, era importante pelo menos tentar."</div>
<div class="story-body__inner">
De acordo com o Programa de Meio Ambiente da Organização das Nações Unidas, há, em média, 13 mil peças de plástico flutuantes por quilômetro quadrado de oceano. Muitas dessas partículas acabam sendo ingeridas acidentalmente pelos animais marinhos, que podem morrer de fome já que o plástico enche seus estômagos.</div>
<div class="story-body__inner">
Albatrozes são particularmente vulneráveis porque se alimentam de ovos de peixe-voador, que estão ligados a objetos flutuantes. Tartarugas tendem a ser vítimas de sacos plásticos, que, quando imersos na água, são parecidos com água-viva.</div>
<h2 class="story-body__crosshead">
Conhecimento e críticas</h2>
<div class="story-body__inner">
É uma situação grave - e, por isso, quando Slat apareceu com uma solução aparentemente simples, começou a fazer manchetes em todo o mundo. Poderia um adolescente salvar os oceanos do planeta?</div>
<div class="story-body__inner">
Seu entusiasmo contagiou milhões de pessoas - mas, junto com as ofertas de ajuda e doações, vieram as críticas. Não daria certo, disseram alguns. Outros argumentaram que seria melhor coletar lixo de praias, onde os resíduos chegam levados pelas ondas.</div>
<div class="story-body__inner">
"É da minha natureza que, quando as pessoas dizem que algo é impossível, eu queira provar que elas estão erradas", diz Slat.</div>
<div class="story-body__inner">
Depois de ter chamado a atenção do mundo, a primeira coisa que ele fez foi desaparecer de vista. Precisava de provas científicas para apoiar sua teoria e responder a seus críticos.</div>
<div class="story-body__inner">
Slat reuniu uma equipe de cem pessoas, a maioria voluntários, que foram espalhados por todo o mundo. Durante os estudos, ele visitou a área conhecida como a Mancha de Lixo do Atlântico Norte, onde a plataforma deverá ser construída.</div>
<div class="story-body__inner">
"Fiquei muito enjoado nos primeiros três dias. Havia ventos de 25-30 nós (40-55 km/h) e ondas de 3m de altura. Foi uma experiência e tanto", diz ele.</div>
<div class="story-body__inner">
<figure class="media-landscape full-width has-caption"><img alt="The Ocean Clean Up" class="js-image-replace" src="http://ichef.bbci.co.uk/news/ws/590/amz/worldservice/live/assets/images/2014/10/17/141017095959_the_ocean_clean_up_624x351_theoceancleanup.jpg" height="225" width="400" /><figcaption class="media-caption"><span class="media-caption__text"> Salt posa em meio à parte do lixo que sua equipe recolheu </span></figcaption></figure><div class="story-body__inner">
Em junho, um mês antes do seu aniversário de 20 anos, Slat ressurgiu com um relatório de viabilidade de 530 páginas, cuja capa foi feita de plástico reciclado. O relatório, baseado em diversos testes e simulações de computadores e assinado por 70 cientistas e engenheiros, respondeu a muitas das dúvidas que foram levantadas.</div>
<div class="story-body__inner">
<br /></div>
<div class="story-body__inner">
Após o estudo, ele pôs em marcha uma nova campanha de financiamento, que rapidamente atingiu a meta de US$ 2 milhões. Isto irá financiar um piloto maior no próximo ano e Slat espera que a plataforma do Atlântico Norte possa se tornar realidade em 2020.</div>
<div class="story-body__inner">
Mas, mesmo assim, nem todos estão convencidos da viabilidade da ideia.</div>
<div class="story-body__inner">
Um problema é que o plástico não está apenas flutuando na superfície, mas é encontrado em toda o corpo de água, mesmo em sedimentos no fundo do oceano.</div>
<div class="story-body__inner">
A pesquisadora marinha Kerry Howell, da Universidade de Plymouth, disse à BBC ter encontrado lixo nas partes mais profundas do oceano. "Você está indo para um lugar onde ninguém jamais esteve antes", diz ela. "É como ir à Lua e encontrar um pacote de batata frita."</div>
<div class="story-body__inner">
As críticas, no entanto, não parecem desanimar Slat, que trabalha 15 horas por dia. "Faz tempo que não vejo meus amigos, eles tentam me encher o saco dizendo como é legar estar na universidade", diz ele.</div>
<div class="story-body__inner">
O jovem diz que sua idade não o atrapalhou, e que pode, inclusive, ser uma vantagem. "Eu não tinha nada a perder, exceto minha renda dos estudos, portanto, essa não era uma preocupação", diz. "<strong>Se você quer fazer algo, faça o mais rápido possível."</strong></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-40583729866469710712014-10-14T17:10:00.001-03:002014-10-14T17:11:13.523-03:00Tartaruga-de-couro - um dos mais velozes animais do mundo!<strong></strong><br />
<div style="text-align: center;">
<a href="http://super.abril.com.br/blogs/superlistas/files/2013/05/09.jpg"><strong><img alt="" class="alignnone size-full wp-image-39793" src="http://super.abril.com.br/blogs/superlistas/files/2013/05/09.jpg" height="202" width="400" /></strong></a></div>
Na terra elas podem até não ser lá muito ágeis, mas nos mares ganhariam fácil de você na braçada, meu amigo. As tartarugas-de-couro, bi-recordistas, seriam oponentes particularmente desafiadores: além de serem as maiores tartarugas do mundo (chegando a medir 2 metros de comprimento e pesar 900 kg), elas são também os mais velozes répteis do mundo. <strong>Na água, a tartaruga gigante chega a marcar 35,28 km/h</strong>. A espécie, ameaçada de extinção, tem traços evolutivos que remetem a mais de 100 milhões de anos.<br />
<br />
<strong>Fontes: </strong><a href="http://news.nationalgeographic.com/news/2006/06/060623-super-animals_2.html" target="_blank">National Geographic</a>; <a href="http://group.bmj.com/group/media/latest-news/even-usain-bolt-can2019t-beat-greyhounds-cheetahs...or-pronghorn-antelope" target="_blank">BMJ</a>; <a href="http://www.telegraph.co.uk/earth/wildlife/5486203/Annas-Hummingbird-declared-fastest-animal-on-Earth.html" target="_blank">Telegraph</a>; Super interessante -Listas<br />
<strong>Imagens:</strong> Wikimedia CommonsUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-77111843092814160162014-10-06T12:30:00.002-03:002014-10-06T12:30:39.231-03:00Professores darão aulas em laboratório submerso em defesa dos oceanos<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTr49jGVh0bDKcUltPJyHg5xM1XaVlNDhBvEpozjw7o9MFFJoRPVmibrbyA03M7eHq6Uj62dFcsvKbG1d0PvAJ0RrarKK-exvO2SuQpQRAc-QC5_E2WfSUAoOVZRHfq4IEFmqLjlPzOJMw/s1600/Classroom+under+the+sea.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTr49jGVh0bDKcUltPJyHg5xM1XaVlNDhBvEpozjw7o9MFFJoRPVmibrbyA03M7eHq6Uj62dFcsvKbG1d0PvAJ0RrarKK-exvO2SuQpQRAc-QC5_E2WfSUAoOVZRHfq4IEFmqLjlPzOJMw/s1600/Classroom+under+the+sea.jpg" height="330" width="400" /></a></div>
<div class="MsoNormal" style="background: white; margin: 2.9pt 0cm; mso-outline-level: 1;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Dois professores dos Estados Unidos habitarão por
73 dias um laboratório submarino, de onde darão aulas pela internet para chamar
a atenção sobre a preservação dos oceanos, ao mesmo tempo em que tentarão bater
um recorde de permanência debaixo d'água.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Bruce Cantrell e Jessica Fain, do colégio
universitário Roane State, no Tennessee, mergulharão oito metros nesta
sexta-feira (03.10.14) em uma lagoa em Key Long, na Flórida (sudoeste dos EUA),
onde permanecerão até o dia 15 de dezembro no laboratório chamado Jules'
Undersea Lodge, informou a página do projeto na internet.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Cantrell, de 63 anos, e Fain, de 25, darão aos
alunos aulas semanais sobre exploração e conservação dos mares através da
página <a href="https://www.blogger.com/youtube.com/classroomunderthesea."><span style="color: #333333;">youtube.com/classroomunderthesea.</span></a><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Além disso, também na web, eles exibirão,
entrevistas com cientistas e especialistas que os visitarão no laboratório,
entre eles o ex-astronauta americano Buzz Aldrin, o segundo homem a pisar na
Lua.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Será "a experiência educativa mais singular da
história do centro universitário", anunciou a Roane State.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A aventura dos professores também servirá para
bater o recorde no livro Guinness de permanência debaixo d'água, que segundo a
organização corresponde ao americano Richard Presley, que permaneceu submerso
69 dias de maio a julho de 1992, em Key Long. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> Agence France-Presse<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;"><a href="http://youtu.be/7aIrxHqKyHY">http://youtu.be/7aIrxHqKyHY</a><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-79712892104198304662014-10-06T11:40:00.000-03:002014-10-06T11:40:00.409-03:00Foto de tartaruga devorando água viva é finalista de prêmio em Londres - 2014<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiMC54qyLE8G1s80iBgqa7ulvTLJ7aNpyBkvG5ZbAUuJw-o7hCAlphSFHZjt1Dsazf6KSqKdLGcJzTgNoMafmGqjsGV5_wLeosSMP4vD-OP8VitJ-a8fYBE97aAUhMGM5Q7cCC8YP3DKLm/s1600/tartaruga+e+%C3%A1gua+viva.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjiMC54qyLE8G1s80iBgqa7ulvTLJ7aNpyBkvG5ZbAUuJw-o7hCAlphSFHZjt1Dsazf6KSqKdLGcJzTgNoMafmGqjsGV5_wLeosSMP4vD-OP8VitJ-a8fYBE97aAUhMGM5Q7cCC8YP3DKLm/s1600/tartaruga+e+%C3%A1gua+viva.jpg" height="302" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Prêmio da Sociedade de Biologia britânica escolherá
imagens vencedoras entre 800 inscritas no seu concurso anual de fotografia.<o:p></o:p></span></b><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">As imagens de uma tartaruga
devorando a sua presa e de um embrião de pintinho iluminado dentro da casca do
ovo estão entre as finalistas do prêmio de fotografia da Sociedade Britânica de
Biologia 2014.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">O tema deste ano foi
<strong>"Lar, Habitat e Abrigo".</strong> A competição anual é aberta a fotógrafos
profissionais e amadores. </span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><a href="http://www.bbc.co.uk/portuguese/videos_e_fotos/2014/09/140929_galeria_fotos_biologia_pu" target="_blank"><span style="color: blue;">VEJA A GALERIA</span></a>.</span></b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">O número de fotos inscritas
nesta edição chegou a quase 800. As imagens foram enviadas de diversos países e
diferentes continentes.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">"Foi muito revigorante
ver algumas interpretações diferentes e criativas este ano", disse um dos
jurados da premiação, Tim Harris, "especialmente em temas que são humanos
e ao mesmo tempo animais".<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Os vencedores serão
anunciados no dia 14 de outubro, durante a Semana da Biologia em Londres.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-52773488012419002832014-09-20T18:04:00.000-03:002014-09-20T18:04:36.495-03:00O caramujo e o peixe - quem come quem?<div style="text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJHVTebi73kVMS7E2imUJhkUfNN-epML4OuNkk44fUL57-RtzOQFunNbEJi6E0vIpB7UnPFO1FRqtK1GdFKtEGGoA_l7hkqjdRcOKkEiWK5ijLFgHcgjSRd-mPZiXZpcYznzI_UZXcVPej/s1600/caramujo+e+peixe.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJHVTebi73kVMS7E2imUJhkUfNN-epML4OuNkk44fUL57-RtzOQFunNbEJi6E0vIpB7UnPFO1FRqtK1GdFKtEGGoA_l7hkqjdRcOKkEiWK5ijLFgHcgjSRd-mPZiXZpcYznzI_UZXcVPej/s1600/caramujo+e+peixe.jpg" height="277" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://video.nationalgeographic.com/video">http://video.nationalgeographic.com/video</a></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-77297504339549796572014-09-16T12:12:00.001-03:002014-09-16T12:14:01.059-03:00‘Caranguejo verde’ garante sustentabilidade à cadeia produtiva do crustáceo<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrGcUb_sD19BAyjWJUq5DWDVIVLLueMX848GAdlTjyiSrNRwUuZViuEuk8K30uPdbmh2FPhvBKQmZiHiyA3TQdSaAefhilDKOW7Ci5rOBcrCx9s2PvRCdp71-d6tYg8m17asNBU3R7OCQ7/s1600/caranguejo-uca-jpg.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrGcUb_sD19BAyjWJUq5DWDVIVLLueMX848GAdlTjyiSrNRwUuZViuEuk8K30uPdbmh2FPhvBKQmZiHiyA3TQdSaAefhilDKOW7Ci5rOBcrCx9s2PvRCdp71-d6tYg8m17asNBU3R7OCQ7/s1600/caranguejo-uca-jpg.jpg" height="257" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><i><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">O caranguejo-uçá é o destaque no cardápio de
bares e restaurantes no Nordeste. Foto: Ibama</span></i><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Agora é política pública. A captura, acomodação
e transporte do <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">caranguejo-uçá </b>das
áreas de mangue do Piauí, Maranhão, Ceará e Pará até o consumidor final deve
seguir um processo tecnológico desenvolvido pela Embrapa Meio-Norte (PI), que
se popularizou com o nome de “caranguejo verde”. O processo organiza
ecologicamente a <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">cadeia produtiva do
crustáceo</b>, garantindo padrões corretos de captura, estocagem e transporte
desse animal vivo, levando sustentabilidade à atividade pesqueira.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A Instrução Normativa número 09, de 02 de julho
de 2013, do Ministério da Pesca e Aquicultura e do Ministério do Meio Ambiente,
que acaba de entrar em vigor e que tem o processo tecnológico da Embrapa como
base, define padrões e afasta a ameaça de quebra da cadeia produtiva do
caranguejo-uçá com ações predatórias. Técnicos do Ibama e do Instituto Chico
Mendes estão monitorando a atividade e orientando os pescadores a cumprirem a
Instrução. Ainda não foram definidas as penalidades para quem desobedecê-la.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Desenvolvido pelo pesquisador Jefferson Legat,
o processo tecnológico que deu origem ao caranguejo verde é uma ação para
estancar crimes ambientais nas áreas de mangue. O processo gerou um documento
em forma de cartilha <span style="color: #0070c0;">(</span></span><span lang="EN-US" style="color: #0070c0; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><a href="http://ainfo.cnptia.embrapa.br/digital/bitstream/item/106193/1/Cartilha-caranguejo-Biologia.pdf" target="_blank"><span lang="PT-BR" style="color: #0070c0; mso-ansi-language: PT-BR; text-decoration: none; text-underline: none;">http://ainfo.cnptia.embrapa.br/digital/bitstream/item/106193/1/Cartilha-caranguejo-Biologia.pdf</span></a></span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">) e define as etapas da atividade pesqueira do
caranguejo-uçá, afastando a pressão nos mangues.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">O processo é simples e eficaz. O <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">braceamento</b>, por meio do qual o catador
coloca o braço na toca do animal e o retira com a mão, é o método de captura
que provoca menos danos ao caranguejo-uçá. Portanto, é o indicado. Os
crustáceos, em número de 80, no máximo, devem ser transportados soltos e
acondicionados em caixa de plástico, um recipiente com mais espaço e seguro. É
recomendado também que os animais fiquem divididos em faixas de espuma
umedecida com água, o que reduz o nível de estresse. Com essas recomendações, a
taxa de mortalidade cai de 55% para 5%.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p> </o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><strong>Sucesso no comércio e na mesa<o:p></o:p></strong></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A vida do maior e mais famoso vendedor de
caranguejo-uçá do Nordeste brasileiro mudou com o processo tecnológico do
caranguejo verde. Francisco Querino Lourenço, o Chico do Caranguejo, foi o
primeiro comerciante a aderir à tecnologia e garante que ela “deveria ter
surgido há pelo menos 100 anos”.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Instalado há 33 anos com uma barraca na praia
do Futuro, em Fortaleza, ele conta que dos cerca de 40 mil caranguejos que
compra todo mês da área de mangue do Delta do Rio Parnaíba, nos estados do
Piauí e Maranhão, nem 5% chegam mortos. “Antes, de 40 mil caranguejos que eu trazia
apenas 18 mil chegavam vivos. O prejuízo ao comércio e ao meio ambiente era
muito grande”, lembra.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Chico do Caranguejo é a garantia do caranguejo
de qualidade. Ele repassa, todo mês, cerca de 20 mil crustáceos a 166 pontos
comerciais da capital cearense, entre bares e restaurantes.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">“Olha que interessante! Esse processo, além de
preservar o meio ambiente e a espécie, nos garante um alimento de qualidade”,
disse, surpresa, a fonoaudióloga Cheyla Alencar, piauiense de Pio Nono, que
passa férias em Fortaleza, ao ser informada sobre o caranguejo verde. Ela, o
marido, Ednaldo Alencar, e a irmã Charla Sousa, aprovaram a ideia do processo
tecnológico.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Conhecido nacionalmente, o Beach Park é outro
cartão de apresentação do caranguejo verde. Situado na praia Porto das Dunas,
em Aquiraz, a 15 quilômetros de Fortaleza, o parque aquático tem no caranguejo
seu maior destaque no cardápio. “O processo já fala por si só”, diz o chef
corporativo Bernard Twardy, um dos entusiastas do caranguejo verde.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Nascido em Bonn, na Alemanha, e vivendo há 30
anos no Brasil, Bernard conta que de janeiro a julho deste ano o parque já
recebeu do fornecedor Paulo César Aguiar, 106 mil caranguejos, todos
capturados, acomodados e transportados obedecendo ao processo tecnológico
desenvolvido pela Embrapa. Aguiar também traz caranguejo do Piauí, Maranhão e
Pará.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Para o português Vitor Hugo Teixeira, que mora
em Lisboa e passa férias todo ano com a mulher e os dois filhos em Fortaleza, o
caranguejo verde é uma segurança para o consumidor. “Fiquei contente em saber
dessa tecnologia. Ela dá segurança a quem está consumindo o crustáceo. Penso
que todos os donos de bares e restaurantes deveriam adotar esse caranguejo
verde,” sugere.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><strong>Monitoramento e orientação<o:p></o:p></strong></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Com eficiência comprovada, o processo do
caranguejo verde recebe apoio de instituições públicas e de uma organização não
governamental. Também trabalham no monitoramento do desembarque de caranguejos
no porto dos Tatus, no município de Ilha Grande, no litoral do Piauí,
pesquisadores das universidades federal e estadual e da ONG Comissão Ilha Ativa
(CIA).<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A ação é uma das atividades dos projetos
“Fortalecimento das Comunidades Tradicionais da Ilha Grande Santa Isabel para
conservação” e “Manejo Sustentável dos Recursos Naturais”, conduzido pela CIA.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A pesquisadora Fabíola Fogaça, da Embrapa
Meio-Norte, coordena as ações de pesquisa e é responsável pelo levantamento de
informações sobre o extrativismo do pescado. O projeto é financiado pela
Tropical Forest Conservation ACT, instituição norte-americana.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">“Vejo esse processo da Embrapa como o marco
zero para a regulamentação do trabalho dos catadores de caranguejo-uçá,
evitando, assim, a extinção da atividade no Delta do Parnaíba”, diz a bióloga
Liliana Oliveira, da Comissão Ilha Ativa. Segundo ela, já há sustentabilidade
na cadeia produtiva do crustáceo, “mesmo existindo ações predatórias, que são
pontuais e controladas”.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A oceanógrafa Silmara Erthal, do Instituto
Chico Mendes, tem a mesma opinião de Oliveira. “O processo afasta a
possibilidade de extinção da cata do caranguejo-uçá”, garante. Já o professor
João Marcos de Góes, da Universidade Federal do Piauí e doutor em zoologia,
reforça o pensamento da bióloga. Para ele, a Instrução Normativa “é uma
política mitigadora do problema”.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">O professor, no entanto, acredita que há
necessidade de mais estudos sobre toda a cadeia produtiva do caranguejo-uçá. “É
preciso um conhecimento geral da população de animais nas áreas de mangue”,
sentenciou. Góes é biólogo e trabalhou, como bolsista, nas pesquisas que
resultaram no processo do caranguejo verde. No trabalho, ele descobriu que o
caranguejo atinge a maturidade sexual entre 3 e 4 centímetros de comprimento.
“Isso foi importante, pois a lei que protege os caranguejos determina que eles
só podem ser capturados com tamanho superior a 6 centímetros de comprimento”,
destacou.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">O caranguejo-uçá, cujo nome científico é <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ucides
cordatus</i></b>, habita todos os 25 mil quilômetros quadrados de área de
mangue do Brasil, que são distribuídos em mais de 7 mil quilômetros da orla
litorânea – do extremo norte do Amapá até Santa Catarina. Segundo estudos da
Embrapa Meio-Norte, o caranguejo-uçá tem pouca gordura, alto teor de proteínas
e é fonte de minerais.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><strong>Riqueza ambiental e fonte de renda<o:p></o:p></strong></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Na área de mangue, nos anos 2000, segundo um
estudo da Embrapa, cerca de 20 milhões de caranguejos eram capturados anualmente
para o consumo dos próprios pescadores e para exportação. Hoje, não há uma
estimativa do número de captura desses crustáceos. No Piauí e Maranhão,
capturar caranguejo é uma atividade que ocupa pelo menos 7 mil pessoas, sendo a
principal fonte de renda.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A captura de caranguejo para exportação
acontece sempre de terça-feira a sábado. Os compradores sobem o rio Tatus,
braço do rio Parnaíba, em barcos de médio porte, logo no início da manhã e só
voltam à noite. A negociação é feita no meio do rio. Caranguejos com mais de 6
centímetros de carapaça são ao mais valorizados: custam R$ 1,50. Já os que têm
apenas 6 centímetros são vendidos por R$ 1,00. Nos bares e restaurantes de
Fortaleza, por exemplo, uma porção com quatro caranguejos pode custar de R$ 19
a R$ 42.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Por Fernando Sinimbu (654 MTb/PI), <b>Embrapa
Meio-Norte</b>, no EcoDebate, 16/09/2014<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt;">
<o:p> </o:p></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-32847979206546316622014-09-09T12:24:00.000-03:002014-09-09T12:24:54.492-03:00Cientistas identificam ‘camarão gigante’ encontrado nos EUA<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr1wV9ApeBUpqJuK7nh7j7Ip2aWTOYMl7lKW8kLyfAtSSDBiXdJHIv8PDhuO_R6DgAwF2dECiRE9sxxuQV3drBBgF3qTb8MKLH8mftT5SVsZRcGhHuCklaWzQRqnUhwGQJTY1xELmDa-D0/s1600/tamarutaca+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhr1wV9ApeBUpqJuK7nh7j7Ip2aWTOYMl7lKW8kLyfAtSSDBiXdJHIv8PDhuO_R6DgAwF2dECiRE9sxxuQV3drBBgF3qTb8MKLH8mftT5SVsZRcGhHuCklaWzQRqnUhwGQJTY1xELmDa-D0/s1600/tamarutaca+1.jpg" height="223" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR;"><o:p></o:p></span></b><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">O camarão gigante que havia sido capturado na
semana passada, por um pescador na Flórida, Estados Unidos, foi analisado por
cientistas. Os especialistas confirmaram a hipótese de que o animal seria uma <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">tamarutaca</b>, e não um camarão. As
informações são do site IFL Science. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Segundo a publicação, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">tamarutaca</b>, ou “<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">camarão
mantis</b>”, é o nome popular dado ao crustáceo marinho <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Gonodactylus smithii</i></b>. Embora seja parecido com um camarão,
esse animal pertence à classe <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Stomatopoda</b>
e, na realidade, se alimenta de camarões. <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="background: yellow; mso-highlight: yellow;">Leia mais ao final.</span></i><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">De acordo com o professor de biologia
interativa da Universidade da Califórnia, Roy Caldwell, que identificou o
animal, esse crustáceo é um predador marinho, conhecido pelas suas grandes
garras.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">“Eles podem viver por até 30 anos e alcançam,
em média, 38 centímetros de comprimento”, disse ele. O animal encontrado pelo
pescador, na última quinta-feira, tinha 45 centímetros de comprimento, ou seja,
a descoberta ainda trata de um animal que possui um tamanho acima da média para
sua espécie.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Também chamada de “boxeador”, a tamarutaca é
veloz e seu soco pode atingir uma velocidade máxima de 80 quilômetros por hora,
dentro da água. Ela possui tanta força que pode quebrar o vidro de um aquário.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;"><strong>Ordem </strong><strong><em>Stomatopoda</em></strong>.</span><br />
<b><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Estomatópode</span></b><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;"> é o nome comum dado aos </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">crustáceos</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;"> marinhos
classificados na sub-classe <b>Hoplocarida</b>, ordem <b><i>Stomatopoda</i></b>.
Existem cerca de 400 espécies, caracterizadas principalmente pela morfologia de
sua segunda pata torácica, que é modificada em apêndice subquelado, lembrando
uma pata de </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">louva-a-deus</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">. </span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Os estomatópodes são predadores ativos que caçam presas com o auxílio de um
sentido de visão muito apurado e capaz de interpretar polarização no espectro </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">ultravioleta</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;"> e </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">infravermelho</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">).
Apresentam uma grande variação de tamanho, que pode ir de poucos milímetros até
aproximadamente 40 cm nas espécies maiores. Eles vivem em fundo consolidado,
lodoso ou ainda arenoso, onde cavam seus buracos ou aproveitam-se dos orifícios
deixados por outros animais para neles se instalar. São animais exclusivamente
carnívoros, alimentando-se de camarões, caranguejos, moluscos, peixes e até
mesmo outros da mesma ordem. O segundo par de patas, muito desenvolvido, é
usado tanto para atacar a presa como para se defender. O urópodo, quando
aberto, também funciona para defesa, como um escudo, fechando a galeria em que
o animal esteja instalado. A fêmea desova no local onde se abriga e, em caso de
perigo, enrola os ovos como uma bola, prendendo-os junto ao corpo até encontrar
um abrigo mais protegido.</span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Também conhecidas como esquilas ou lagosta-boxeadora, espalhadas pelas
costas dos mares tropicais e subtropicais. Além das patas, elas apresentam uma
silhueta característica, devido ao grande comprimento aparentemente de seu
abdómen. Os ovos ficam ligados por uma massa gelatinosa que a mãe carrega
contra o ventre até que eclodem, limpando-os sem parar.</span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">São animais que apresentam comportamentos sociais muito variados, desde
ameaças visuais contra predadores até comportamentos de corte. De acordo com a
anatomia da sua pata raptorial é possível distinguir entre dois grupos
funcionais, as perfuradoras (spearers) ou as esmagadoras (smashers), sendo que
cada um dos tipos apresenta sua própria variação comportamental e até mesmo de
habitat.</span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">As maiores esmagadoras, tais como exemplares de </span><i><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">Odontodactylus
scyllarus</span></i><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">, são capazes de desferir um dos mais rápidos e violentos
golpes do reino animal, um soco que pode apresentar a aceleração de um tiro
calibre .22 (equivalente a 720km/h) e uma força de impacto de 60 kg/cm².
Essa força esmagadora é a responsável pelo seu título de
"lagosta-boxeadora" e é capaz de facilmente quebrar a carapaça de um
caranguejo, as conchas duras e calcificadas de gastrópodes ou até mesmo quebrar
o vidro reforçado de um aquário<sup id="cite_ref-3">.</sup></span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Estomatópodes podem ser encontrados em quase todo o litoral brasileiro, mas
não são animais fáceis de se observar pelos seus hábitos mais furtivos. Devem
ser manuseados com muita cautela pois são animais preparados para se defender
com força, caso sejam incomodados.</span><br />
<h2 style="margin: 0.83em 0cm 0pt;">
<span id="Vis.C3.A3o"><span class="mw-headline"><span lang="PT" style="color: windowtext; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12pt; mso-ansi-language: PT;">Visão</span></span></span><span lang="PT" style="color: windowtext; font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 12pt; mso-ansi-language: PT;"><o:p></o:p></span></h2>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Esses animais possuem o mais complexo sistema de visão de cores do mundo
animal, porque eles podem ver 16 cores primárias, por possuirem 16 pigmentos
diferentes em sua retina.</span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Nossos olhos possuem três tipos desses receptores - que respondem à luz
azul, verde e vermelha -, que nos permitem perceber o espectro de cores que
vemos. Os cães contam com apenas dois tipos de cones (verde e azul), e é por
isso que eles vêm tons de azul, verde e um pouco de amarelo. Muitos </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">anfíbios</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">, </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">répteis</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">, </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">aves</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;"> e </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">insetos</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;"> possuem
quatro tipo de cones, o que significa que espécies dessas classes conseguem ver
cores que o nosso cérebro é incapaz de processar. Algumas espécies específicas
de </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">borboletas</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;"> e
possivelmente </span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-theme-font: major-fareast;">pombos</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;"> possuem cinco cones de percepeção de cor, o que aumenta
ainda mais a quantidade de pigmentos que eles são capazes de perceber. O
sistema de visão dos estomatópodes possui doze cones sensíveis à luz e outros
quatro que filtram a luz (16 cones no total), o que lhes permite ver cores
polarizadas e imagens multiespectrais<sup id="cite_ref-5">.</sup></span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Como cada cone pode ver cerca de 100 cores, os estomatópodes são capazes de
ver 10¹² cores, ou seja, 1 trilhão de cores. Em comparação, o olho humano vê 10<sup>6</sup>
cores, ou seja, 1 milhão de cores apenas. A visão dos estomatópodes é sensível
à luz ultravioleta, mas ainda é desconhecido se ela pode distinguir a luz
infravermelha.</span><br />
<div class="MsoNormal" style="background: white; line-height: 12.5pt; margin: 1em 0cm 13.75pt;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Assista ao vídeo a seguir e presencie a força
deste crustáceo.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="color: blue;"><a href="http://youtu.be/R5Z25nY03Yw">http://youtu.be/R5Z25nY03Yw</a></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt;">
<o:p><span style="font-family: Times New Roman;"> </span></o:p></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-20748128750746020562014-09-08T11:56:00.000-03:002014-09-08T11:56:15.473-03:00Cientistas não sabem como classificar misterioso ‘cogumelo’ marinho<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRDKgvV1x6iNJ71xz57xApCwJOEdnUQz1v0EvAUriojtzSMQiQ61mh1bDpLNI1mY9qAPt-tZ7n2KCDtbB_B_JbrVYo0gP_Dxd-2PYl8tUluNZfVBnLtwOlUhNKt6L89LdWox2eyGpOmO-h/s1600/Dendrogramma.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRDKgvV1x6iNJ71xz57xApCwJOEdnUQz1v0EvAUriojtzSMQiQ61mh1bDpLNI1mY9qAPt-tZ7n2KCDtbB_B_JbrVYo0gP_Dxd-2PYl8tUluNZfVBnLtwOlUhNKt6L89LdWox2eyGpOmO-h/s1600/Dendrogramma.jpg" height="205" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Uma espécie de “cogumelo” marinho encontrada na
costa australiana vem intrigando cientistas – eles não conseguiram encontrar
nenhuma classificação para o organismo dentro dos grupos já existentes do reino
animal.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Uma equipe de pesquisadores da Universidade de
Copenhague, na Dinamarca, disse que o minúsculo ser vivo não se encaixa em
nenhuma das subdivisões e espécies dos animais conhecidos. Uma situação como
essa é bastante rara e só aconteceu pouquíssimas vezes nos últimos 100 anos.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">O organismo foi originalmente encontrado em
1986 e é descrito pelos cientistas em um artigo no jornal acadêmico Plos One.
De acordo com os autores, é possível notar várias semelhanças com os seres
vivos de corpo mole bizarros e enigmáticos que viveram entre 635 e 540 milhões
de anos atrás, no período da história terrestre chamado “Período Ediacarano”.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Esses organismos também foram muito difíceis de
classificar quando foram descobertos. Alguns cientistas chegaram a sugerir que
eles fossem “falhas de experiências da natureza na vida pluricelular”.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Os autores do estudo reconhecem duas novas
espécies de animais em forma de cogumelo: <strong><i>Dendrogramma enigmatica</i> e <i>Dendrogramma
discoides</i></strong>. Medindo apenas alguns milímetros de tamanho, os animais
consistem basicamente em um disco achatado e uma haste com uma boca na
extremidade.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Durante um cruzeiro científico de 1986,
cientistas coletaram esses organismos a uma profundidade de 400 a 1 mil metros
no sudeste da costa australiana, perto da Tasmânia. Mas os dois tipos de
organismos – que tinham uma forma parecida com a de um cogumelo – foram
reconhecidos apenas recentemente, após a triagem das amostras globais coletadas
à época durante a expedição.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">“Encontrar algo assim é extremamente raro,
talvez tenha acontecido somente quarto vezes nos últimos cem anos”, disse à BBC
o coautor do artigo científico, Jorgen Olesen, da Universidade de Copenhagen.
“Nós acreditamos que eles pertencem a alguma parte do reino animal; a questão é
qual”.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Mistério</span></b><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> – O sistema
utilizado para agrupar todas as formas de vida na Terra abrange vários níveis,
ou “ranques taxonômicos”. Um domínio é o ponto mais alto no ranque taxonômico e
abaixo dele está um reino. Tradicionalmente, os biólogos reconhecem cinco ou
seis reinos, incluindo animais, plantas, fungos e bactérias.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Reinos são divididos em filos, que são
agrupados de acordo com semelhanças gerais de forma e corpo. “O que podemos
dizer sobre esses organismos é que eles não pertencem ao Bilateria”, disse
Olesen.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Bilateria é um dos mais importantes grupos
animais, cujos representantes apresentam simetria bilateral (os corpos deles
são divididos verticalmente em duas metades – da direita e da esquerda – que se
espelham uma na outra). Os humanos fazem parte desse grupo.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="background-color: yellow;">Os novos organismos encontrados são
pluricelulares, mas a maioria não é simétrica, e eles apresentam uma camada
densa de um material gelatinoso entre a célula exterior de pele e as camadas de
células interiores do estômago</span>.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Os cientistas até encontraram algumas
semelhanças com outros grupos animais, como os Cnidaria – o filo composto por
corais e águas-vivas – e o Ctenophora, que inclui organismos marinhos como a
água-viva-de-pente. Mas os novos organismos encontrados não tinham todas as
características necessárias para agrupá-los em uma dessas duas categorias.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Olesen disse que os novos animais podem ser
parte de um grupo muito primitivo da árvore filogenética ou algo intermediário
entre dois filos animais diferentes.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Ele ainda considera que os cientistas podem
eventualmente conseguir encaixar os organismos em algum grupo já existente,
como o dos Dendrogrammas, já que há muito pouco conhecimento sobre esse grupo
atualmente.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Uma forma de resolver essa questão sobre as
afinidades com os Dendrogrammas seria por meio de um exame de DNA, mas para
isso novas amostras dos organismos teriam de ser encontradas. As amostras
originais foram preservadas primeiro no formol, depois transferidas para um
ambiente com 80% de álcool – uma forma de armazenamento que não permite mais
fazer análise genética.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Assim, a equipe de cientistas que assina o
artigo na Plos One convoca pesquisadores do mundo todo a ficarem atentos para
outros exemplos de organismos assim.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">“Publicamos esse artigo como um pedido de
ajuda. Talvez haja alguém lá fora que possa ajudar a classificar esses
organismos”, finalizou Olesen. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt;">
<o:p> </o:p></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-14839419479302288012014-09-08T11:30:00.000-03:002014-09-08T11:30:37.174-03:00Lagostas coloridas - variabilidade genética <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIG-G93TfUSctIC0ocS9echSmrP1V-bMNBa0RCMVvpdmb9tip5I8ibSsaQDtkeRAf1swR6dLZyoaD_p28og9ZihlZLFSBJ0hxh5hrrhUiUKpLPRWryY8yjam2NShXxwBu3p5cq9N3SJMmz/s1600/lagostas+coloridas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIG-G93TfUSctIC0ocS9echSmrP1V-bMNBa0RCMVvpdmb9tip5I8ibSsaQDtkeRAf1swR6dLZyoaD_p28og9ZihlZLFSBJ0hxh5hrrhUiUKpLPRWryY8yjam2NShXxwBu3p5cq9N3SJMmz/s1600/lagostas+coloridas.jpg" height="225" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
1. <strong>Lagosta azul capturada em Maine vira atração em aquário</strong></div>
<div class="entry-meta">
<span class="author vcard"></span> </div>
<!-- .entry-meta --> Uma lagosta azul capturada na costa do Maine por uma americana de 14 anos escapou da panela para se tonar a mais nova atração do aquário do estado, informou a NBC News. Centenas de turistas esperavam pela chegada do crustáceo ao local na última terça-feira.<br />
<div class="entry-content">
O animal foi batizado de Skyler por Meghan LaPlante, a adolescente que a descobriu e que trabalha no negócio da família junto do pai, a Miss Meghan’s Lobster Catch, em Old Orchard Beach. <br />
Mas há outras lagostas ainda mais raras do que as azuis. Uma em cada 2 milhões lagostas é azul. A coloração azulada é resultado de uma rara mutação genética que estimula o crustáceo a produzir uma certa proteína em quantidade excessiva.<br />
As chances de encontrar uma lagosta metade laranja e metade preta ou uma lagosta amarela são de 1 em 30 milhões. Mas a lagosta mais difícil de ser encontrada é a albina ou cristal, cujas cascas não tem nenhuma cor. A chance de encontrar uma delas é de 1 em 100 milhões.<br />
O aquário do estado do Maine tem uma lagosta laranja e três azuis em exibição. Mas Skylar, depois de um período inicial de aclimatação e observação, terá seu próprio tanque. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<strong>2. Raras lagostas albinas e amarela são apanhadas nos EUA</strong></div>
<div class="entry-content">
<!-- Fim de publicidade - box --> Três lagostas extremamente raras, sendo duas albinas e uma amarela, foram apanhadas com poucos dias de diferença no estado do Maine (EUA).<br />
Segundo especialistas, a incidência de uma lagosta albina é de uma em 100 milhões. No caso da lagosta amarela, a probabilidade é de uma em 30 milhões.<br />
“Eu fiquei surpreso. Chocado, na verdade “, disse o pescador Joe Bates, que pegou uma das lagostas albinas a 1,5 km da costa de Rockland.<br />
A outra lagosta albina foi fisgada pelo pescador Bret Philbrick. As duas lagostas albinas têm cerca de 5 ou 6 anos de idade.<br />
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-51175411057619259122014-09-01T12:03:00.001-03:002014-09-01T12:03:58.975-03:00Foto de pinguim escapando de foca vence concurso ! FOTO DO DIA<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcKt_so5E7hB_MPp3kPDwJtdkcVU4Noxe74xRUMM0x5cezKXyfLQbJCXnsiImIakx_WLgnzDryLTWYZ6ZwpTAaQN67UJrfk0NjFugIclcdAZQOqacUSCkc5Y62yhpiI580WsvH9PdJVZf6/s1600/Pinguim+Sortudo+-+paul-souders.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcKt_so5E7hB_MPp3kPDwJtdkcVU4Noxe74xRUMM0x5cezKXyfLQbJCXnsiImIakx_WLgnzDryLTWYZ6ZwpTAaQN67UJrfk0NjFugIclcdAZQOqacUSCkc5Y62yhpiI580WsvH9PdJVZf6/s1600/Pinguim+Sortudo+-+paul-souders.jpg" height="225" width="400" /></a></div>
A Academia de Ciências da Califórnia abriu sua primeira grande exposição de
fotografia, a <strong>BigPicture</strong>, com o trabalho de premiados fotógrafos de todo o
mundo. Eles fizeram registros de natureza, vida selvagem e conservação<br />
O prêmio de melhor imagem foi concedido para <strong>'O Pinguim Sortudo'</strong>, de Paul
Souders, de Seattle, que mostra um pinguim escapando por pouco de ser devorado
por uma foca leopardo. Premiado fotógrafo profissional, Souders teve imagens
publicadas pelas revistas 'National Geographic', 'Time' e 'Life'. (Paul
Souders).Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-60500797995223034102014-08-25T12:03:00.000-03:002014-08-25T12:03:06.074-03:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyT80kQS_OuXhpH39i7rBrB85kelM9n1FdZGjnrjGjLFUi2H3_pQPYI14pcLZM14ZrbJkUChoDM-7IkBbD6JgurYHbtnzDZrt097VFJyfs-BGwKaX2MaF0ME0tsvqq42FoTsbzNlV1NYFy/s1600/Velella+velela+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyT80kQS_OuXhpH39i7rBrB85kelM9n1FdZGjnrjGjLFUi2H3_pQPYI14pcLZM14ZrbJkUChoDM-7IkBbD6JgurYHbtnzDZrt097VFJyfs-BGwKaX2MaF0ME0tsvqq42FoTsbzNlV1NYFy/s1600/Velella+velela+1.jpg" height="320" width="295" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXSibCUWqYWPkbmRO_EqWJZ9-Pdxfecex-rNkvQJlVeBMuiegwHMbpQsIDL0r9rJS_BYrIvYCt68D6pSingNJEJMsi_aT0QLSOBldnnLEaH5JPRSzgPlKkE-0caIJ8ue7s1oKbsjfHtT7O/s1600/Velella+velela+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXSibCUWqYWPkbmRO_EqWJZ9-Pdxfecex-rNkvQJlVeBMuiegwHMbpQsIDL0r9rJS_BYrIvYCt68D6pSingNJEJMsi_aT0QLSOBldnnLEaH5JPRSzgPlKkE-0caIJ8ue7s1oKbsjfHtT7O/s1600/Velella+velela+2.jpg" height="245" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><i><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Velella velella</span></i></b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> (Linnaeus, 1758) é uma
espécie de hidrozoário flutuante pelágico, com distribuição cosmopolita nos
oceanos tropicais e subtropicais, sendo a única espécie descrita do gênero
monotípico <b><i>Velella</i></b>. Apresenta-se como uma colônia globosa, com
aproximadamente 7 cm de diâmetro máximo, de coloração azul e com múltiplos
tentáculos curtos na sua face inferior. A colônia é mantida à susperfície do
oceano por uma câmara de flutuação achatada e translúcida.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span></b><br />
<b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Descrição<o:p></o:p></span></b><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A espécie é um <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">celenterado</span>
que bóia livremente na superfície do <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">mar</span>, suspenso por uma câmara achatada de flutuação encimada
por uma pequena vela rígida (daí o <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">epíteto específico</span> <i>velella</i>;
"pequena vela"), que protrude acima da superfície da água permitindo
uma eficiente deslocação impelida pelo vento. Estes <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">cnidários</span>
são parentes próximos das <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">medusas</span> e <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">caravelas</span>.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Cada <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">espécime</span>
visível de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Velella</i> </b>é de fato
uma complexa <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">colônia</span>, em geral com menos de 7 cm de
comprimento, composta por múltiplos pequenos indivíduos. Como os restantes <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Cnidaria</span>,
o gênero <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Velella</i></b> é
constituído por animais <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">predadores</span>, que usam os tentáculos como arma para imobilizar e
capturar as suas <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">presas</span>.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Alimentam-se de pequenos
organismo, em geral <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">zooplâncton</span>, que capturam com <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">tentáculos</span>
pendentes na parte inferior da colônia. Os tentáculos estão recobertos por <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">cnidócitos</span>
(também designados por <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">nematocistos</span>) que produzem <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">toxinas</span>
paralisantes que injectam quando são tocados.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Ao contrário do que acontece
com outros cnidários, os nematocistos de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Velella</i>
</b>são inofensivos para as pessoas, seja por serem incapazes de perfurar a <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">pele humana</span>
ou porque as toxinas neles encapsuladas são ineficazes face ao <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">metabolismo</span>
humano. Apesar disso, é aconselhével não tocar a face ou os olhos após manusear
um espécime de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Velella</i></b>.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Estes pequenos <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">cnidários</span>
inserem-se numa <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">comunidade ecológica</span> de organismos
especializados que flutuam livremente na camada mais superficial do oceano,
arrastados pelas <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">correntes</span> e pelo <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">vento</span>. <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Moluscos</span>
<span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">gastrópodes</span>
especializados, incluindo os <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">nudibrânquios</span>
do gênero <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Glaucus</span></i> </b>e os caracóis flutuantes
do gênero <i><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;"><strong>Janthina</strong></span></i>,
predam estes organismos, constituindo uma complexa <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">cadeia
trófica</span>.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span></b><br />
<b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Ciclo de vida<o:p></o:p></span></b><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Como muitos <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Hydrozoa</span></b>,
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Velella velella</i></b> tem um <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">ciclo de vida</span>
bipartido, com alternância de gerações assexuadas e sexuadas na forma de <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">pólipo</span>
e de <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">medusa</span>, respectivamente.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A típica velela flutuante é a
fase <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">pólipo</span>
do ciclo de vida, sendo cada "indivíduo", com o seu flutuador e vela,
uma colônia <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">hidróide</span>, constituída por múltiplos pólipos que se alimentam
do plâncton do oceano, interligados por um sistema de canais que permitem à colônia
partilhar a comida que é ingerida por cada pólipo.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Cada velela flutuante é uma
colônia sexualmente segregada, contendo apenas pólipos machos ou fêmeas,
criando assim <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">velelas masculinas e femininas</b>.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Funcionalmente, a colônia é
composta por diferentes tipos de pólipos, alguns com funções alimentares e <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">reprodutivas</span>,
designados por <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">gonozoóides</span></b>, outros
com funções de proteção, designados por <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">dactilozoóides</span></b>. Na
parte central da colônia existem <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">gastrozoóides</span></b>, pólipos
com funçoes puramente alimentares.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Iniciando a outra fase do
ciclo de vida da espécie, cada gonozoóide produz numerosas <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">medusas</span>
minúsculas por <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">gemulação</span></b>,
processo de reprodução assexuada durante o qual a <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">célula</span>
continua as suas funções vitais, enquanto o <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">núcleo</span>
se divide, com uma das partes migrando para a <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">membrana</span>,
onde se forma uma larva que posteriormente é libertada. Por este processo,
durante a época de <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">reprodução</span>, cada colônia de<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> <i>Velella</i></b> produz, ao longo de várias semanas, milhares de
minúsculas <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">medusas</span>, cada uma com cerca de 1 mm de
diâmetro. Cada medusa é dotada de múltiplas <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">zooxantelas</span></b>,
organismos <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">endossimbióticos</span> unicelulares <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">fotossíntéticos</span>,
tipicamente encontrados em <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">corais</span> e em algumas <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">anêmonas</span>,
que utilizam a <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">radiação solar</span> para produzir os <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">açúcares</span>
que fornecem energia à medusa hospedeira.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Apesar de exemplares de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Velella</i> </b>mantidos em captiveiro
libertarem numerosas medusas, pelo que se presume que o mesmo aconteça no meio
natural, as medusas de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Velella</i></b>
são raramente capturadas em processos de amostragem de plâncton, sabendo-se
muito pouco sobre a sua <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">história natural</span>. As medusas atingem a <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">maturidade
sexual</span> em cerca de três semanas, libertando para a água <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">óvulos</span>
e <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">espermatozóides</span> que se combinam em <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">zigotos</span>, cada
um dos quais produz uma nova colônia hidróide flutuante. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span></b><br />
<b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Distribuição e habitat<o:p></o:p></span></b><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Velella
velella</span></i></b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> ocorre
nas águas quentes e temperadas de todos os <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">oceanos</span>. Como
típico organismo integrado no <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;"><strong>plêuston</strong></span>,
vive na interface entre o <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">ar</span>
e a <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">água</span>,
com o flutuador e a "vela" acima da superfície da água e com o corpo
bolboso, com os <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">tentáculos</span> pendentes, imerso nos primeiros centímetros do
oceano. É comum encontrar milhares de velelas a flutuar em areas oceânicas distantes
da costa.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Não tendo capacidade autônoma
de locomoção, a possibilidade de velejar permite ao organismo ser deslocado rapidamente
em relação às águas circundantes, podendo assim explorar em períodos curtos,
grandes volumes de água, o que aumenta a probabilidade de captura de presas. Em
contrapartida, quando o vento sopra em direção à costa, é inevitável a chegada
ao litoral mais próximo, o que, por vezes, surjam milhares de velelas mortas
depositadas pelo mar nas praias.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Geralmente, todos dos anos,
ocorrem arrojamentos (encalhamentos) em massa, ao longo da costa ocidental da <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">América do Norte</span>, desde a <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Colúmbia Britânica</span> até à <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Califórnia</span>,
iniciando-se o “arrojamento” a partir do norte, progredindo para sul durante
várias semanas. Em alguns anos são tantos os animais deixados ao longo da linha
da <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">preamar (</span>maré-
alta) pelo recuo da <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">maré</span> que se formam camadas de animais em <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">apodrecimento</span>
com alguns centímetros de espessura ao longo de muitas centenas de quilômetros
de costa. Arrojamentos em massa também foram reportados na costa ocidental da <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Irlanda</span>.
<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span></b><br />
<b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Taxonomia<o:p></o:p></span></b><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Porpitidae</span>
é uma família de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Hydrozoa</span></b>
constituída por três <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">gêneros</span> de hidróides que vivem em livre
flutuação na superfície das regiões pelágicas dos oceanos: <i><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Velella</span></i>,
<i><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Porpita</span></i>
e <i><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Porpema</span></i>.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">O enquadramento e posição
sistemática destes gêneros têm sido objeto de prolongado debate entre os <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">taxonomistas</span>
que estudam os <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Cnidaria</span>
pelágicos. A partir de meados do <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">século XIX</span>,
os três gêneros foram, em geral, agrupados com os hidróides do agrupamento <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Athecata</span></b>,
mas alguns autores da época preferiam a sua inclusão nos <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;"><strong>Siphonophora</strong></span>.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A maioria dos autores do último
meio século tem favorecido a classificação destes organismos como hidróides
coloniais flutuantes atípicos pertencentes ao grupo <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Athecata</span></b>,
pois produzem medusas claramente integráveis entre as <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Anthomedusae</b>. <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="EN-US" style="color: red; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Saiba mais<sup>+</sup></span></b><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> <o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><a href="http://www.planktonchronicles.org/en/episode/16">Plankton Chronicles Shortdocumentary films & photos</a><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-1742088812026117632014-08-19T12:07:00.000-03:002014-08-19T12:07:01.648-03:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOOOloIbu3iUuXCoqWJE-IBfjfwk8T9AaXFuT-qOTFqprKzSfhyphenhyphen0cAGB3cSgk_exnXXeKy6005nCiDf2TLS8bksSj9GdmPNjSRd9_oN4rkLjfRfgUbJiWjea_qRr-ylvGturbgg4KIS9zk/s1600/desova-das-tartarugas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOOOloIbu3iUuXCoqWJE-IBfjfwk8T9AaXFuT-qOTFqprKzSfhyphenhyphen0cAGB3cSgk_exnXXeKy6005nCiDf2TLS8bksSj9GdmPNjSRd9_oN4rkLjfRfgUbJiWjea_qRr-ylvGturbgg4KIS9zk/s1600/desova-das-tartarugas.jpg" height="275" width="400" /></a></div>
<div class="entry-content">
Os primeiros 2.500 espécimes de tartaruga-oliva (<em><strong>Lepidochelys olivacea</strong></em>), espécie ameaçada de extinção, começaram a desovar no litoral do Pacífico nicaraguense sob proteção do Exército, para impedir que os moradores roubem os ovos para consumi-los – informou uma fonte militar.</div>
<div class="entry-content">
As chegadas ocorreram entre quinta-feira e sábado passado, na costa do Refúgio da Vida Silvestre de Chacocente, situado no departamento de Carazo, na costa sul, declarou o chefe do comando militar da região, coronel José Larios, ao “Nuevo Diario”.</div>
<div class="entry-content">
Na quinta-feira, aninharam 1.434 quelônios; na sexta, 910, e no sábado, 197, acrescentou o militar, cujo destacamento resguarda 1.500 metros de praia.</div>
<div class="entry-content">
Larios disse que essa é a primeira chegada maciça de tartarugas registrada este ano.</div>
<div class="entry-content">
Os quelônios fazem ninho geralmente na costa nicaraguense de Chacocente e Refúgio La Flor, no departamento (estado) de Rivas (sul), entre julho e janeiro.</div>
<div class="entry-content">
O militar contou que, em julho passado, chegaram às praias de Chacocente 1.363 tartarugas em pequenos grupos, ou sozinhas. Espera-se que cheguem a La Flor esta semana.</div>
<div class="entry-content">
Nessas praias nicaraguenses, anualmente, fazem ninho mais de 120.000 tartarugas-oliva, de pente (<em><strong>Eretmochelys imbricata</strong></em>) e negra (<em><strong>Chelonia agassizii) </strong></em>explicou à AFP o biólogo Fabio Buitrago..</div>
<div class="entry-content">
Fonte: AFP</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-56223177985904778272014-08-12T10:57:00.000-03:002014-08-12T11:03:26.766-03:00 Novas espécies de água-viva gigante são achadas na Austrália - Síndrome de Irukandji<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4kS4QHsofde_lG1qLR9GIzgdUxoicnPXvYlUEQ_LlRxsoIpYx9r008cH_uv3f3O2rYN3bkOeFmfBHnyVnkXWF9glqcGscJltyQRELVpoOcPf9BQpSt241yput2H-5WXGwnJJdcWHuF19P/s1600/Irukandji-jellyfish+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4kS4QHsofde_lG1qLR9GIzgdUxoicnPXvYlUEQ_LlRxsoIpYx9r008cH_uv3f3O2rYN3bkOeFmfBHnyVnkXWF9glqcGscJltyQRELVpoOcPf9BQpSt241yput2H-5WXGwnJJdcWHuF19P/s1600/Irukandji-jellyfish+2.jpg" height="288" width="400" /></a></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><i><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Carukia barnesi</span></i></b><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">, popularmente conhecida como <b>Irukandji</b>, é uma
espécie de água-viva cúbica (<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Cubozoa</i></b>) da família <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">Carybdeidae</i></b>.
É o responsável pelas principais ocorrências de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">síndrome de Irukandji</b>.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;"><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">A<strong><em> Carukia barnesi </em></strong></span>é encontrada nas quentes praias australianas (de grande concentração nas
praias de Queensland) e em outros locais do Indo-Pacífico.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Com mais ou menos o tamanho de uma unha e seus tentáculos com alguns
centímetros, a irukandji possui um veneno mortal que já levou milhares de
pessoas à morte e por isso, é uma das espécies mais perigosas que existem.
Contrariamente à Box Jelly Fish, os sintomas não surgem logo após a picada.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Durante anos, os cientistas achavam que a tal síndrome ocorria quando uma
pessoa apenas entrava no mar, mas pesquisas indicaram que se tratava de uma
pequena <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">cubomedusa</b>, agora chamada
com o nome de "Irukandji”<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span lang="PT" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">Síndrome de Irukandji<o:p></o:p></span></b><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><b><span lang="PT" style="font-family: "Times New Roman","serif"; mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A </span></b><b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">síndrome de Irukandji</span></b><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> é um conjunto de sintomas que
ocorre em centenas de pessoas todos os anos na região do Oceano Pacífico e que
se pensa estar relacionado com encontros acidentais com animais cubozoários. A síndrome
foi batizada com o nome de uma tribo de aborígenes australiana que descreve, no
seu folclore, uma doença inexplicável que atingia as pessoas que nadavam no
mar. Os sintomas que compõem esta síndrome são:<o:p></o:p></span><br />
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Dores
lancinantes que implicam a aplicação de <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">anestesias</span>
cirúrgicas;<br /><o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li><div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Náusea
e vómitos convulsivos;</span></div>
</li>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
<li><div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
Tensão arterial extremamente alta;</div>
</li>
</span>
<li><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Sensação de desespero, provocada pela libertação do hormônio noradrenalina.<o:p></o:p></span></span></li>
</ul>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A síndrome foi descrita pela primeira vez em <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">1964</span>, pelo médico <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">Jack Barnes</span>, que fez a associação entre os sintomas e os cubozoários. Para provar a sua hipótese, o Dr. Barnes tocou ele próprio numa <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i><u><span style="color: windowtext;">Carukia barnesi</span></u></i><u> </u></b>(com cerca de 2 cm de diâmetro) e teve a oportunidade de descrever em primeira mão todos os efeitos da toxina do animal. A relação com os cubozoários é clara quando se acrescenta a esta sintomatologia a presença de cicatrizes vermelhas, típicas do contacto com os tentáculos destes animais, mas nem todos os acidentes resultam em marcas visíveis após o fim dos sintomas. Isto sugere que a síndrome de Irukandji possa ser a explicação para as mortes inexplicáveis que ocorrem todos os anos no Pacífico e que são normalmente atribuídas a <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">ataques cardíacos</span> ou <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">afogamento.<br />A biologia dos cubozoários é ainda pouco conhecida e só há poucos anos se iniciaram estudos detalhados sobre estes animais. Apenas uma única espécie que até agora foi claramente associada a esta síndrome (graças aos esforços do Dr. Barnes), mas é quase certo que muitas outras a possam causar também. Por enquanto, não se conhece ainda exatamente o tipo de toxina que estes animais libertam, sabendo-se apenas que ataca o <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">sistema nervoso central</span>, nem há <span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">antídoto</span> conhecido. O tratamento da síndrome de Irukandji baseia-se no alívio dos vários sintomas que a compõe.</span></span></o:p></span></span></span></div>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
<span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;"></span></span></o:p></span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;"> </span></span></span></span></div>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;">
<br />
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><br />
</span></span></span></span></span><div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
</div>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="color: windowtext; text-decoration: none; text-underline: none;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
<div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<o:p></o:p> </div>
</span><div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
</div>
</span><div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
</div>
</span><div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
</div>
</span><div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
</div>
<br />
<ul><div align="center">
</div>
</ul>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span><br />
<ul></ul>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span></span><br />
<ul></ul>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
<br />
</span></span><ul></ul>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
</span><ul></ul>
</span><br />
<ul>
<li><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><ul></ul>
</span></span></li>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<br /></div>
</span><ul><div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<br /></div>
</ul>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span></ul>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><br />
</span><br />
<ul></ul>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
</span><br />
<ul><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span></ul>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<br /></div>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p></o:p></span><o:p></o:p></span><o:p></o:p> </span></div>
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
</span><br />
<ul><span style="font-family: Times New Roman;">
</span></ul>
<div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p></o:p></span> </div>
<ul><span style="font-family: Times New Roman;">
</span></ul>
<div class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 16.5pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p></o:p></span> </div>
<ul><span style="font-family: Times New Roman;">
</span></ul>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">.<o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p></o:p></span> </div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-indent: 35.4pt;">
<span lang="PT" style="mso-ansi-language: PT; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR;"><o:p><span style="font-family: Times New Roman;"> </span></o:p></span></div>
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;">
</span></li>
</ul>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-69854083301588023402014-08-08T12:04:00.000-03:002014-08-08T12:04:23.162-03:00Astronautas da Nasa testam Google Glass no fundo do mar<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-z8XQM3-Vft72hageoQSppQdyCDAtjqhuDUswrYbzv15GuFJaruXV9C0nfKkZGYD-Lwau3jaHPfW0uYBATma4XL2VMcYr7q__e_UPtHlUT91TxlUUwkgcMKyOhEZxwfWN5-9ANXOgulzD/s1600/nasa-neemo-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-z8XQM3-Vft72hageoQSppQdyCDAtjqhuDUswrYbzv15GuFJaruXV9C0nfKkZGYD-Lwau3jaHPfW0uYBATma4XL2VMcYr7q__e_UPtHlUT91TxlUUwkgcMKyOhEZxwfWN5-9ANXOgulzD/s1600/nasa-neemo-2.jpg" height="400" width="298" /></a></div>
<span style="font-family: Times New Roman;"><div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Astronauta da Nasa no fundo do mar testando o Google Glass, que poderá ser usado em missões <span style="font-size: small;">no e</span>spaço. (Foto: Divulgação/Nasa)</span><span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-outline-level: 2; text-align: left;">
<b><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-size: small;">Óculos inteligentes poderão ser usados em missões fora do espaço.</span><span style="font-size: small;"> Laboratório da Nasa fica submerso, a 19 metros abaixo do nível do mar.</span></span></b></div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">Agência Espacial dos Estados Unidos (</span><a href="http://g1.globo.com/topico/nasa/"><span style="color: blue;"><span style="font-family: Arial;">Nasa</span></span></a><span style="font-family: Arial;">) realizou um teste no fundo do mar com equipamentos que serão usados em missões espaciais. Entre outros dispositivos, os astronautas usavam os óculos inteligentes </span><a href="http://g1.globo.com/topico/google/"><span style="color: blue;"><span style="font-family: Arial;">Google</span></span></a><span style="font-family: Arial;"> Glass, segundo informações do site “Space.com”.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">Como exibe informações na tela, o Glass é utilizado para mostrar aos astronautas quais são os procedimentos a fazer em seguida durante uma missão. O setor responsável pelo teste é o <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Operações de Missões em Ambientes Extremos (Neemo, </b>na sigla em inglês<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">).</b><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">A caminhada aquática, realizada na semana passada, serve para testar novas tecnologias que poderão ser utilizadas em missões rumo a asteroides. O próximo teste será feito em setembro.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">Além do Glass, os astronautas mergulhadores também levaram um monitor de batimentos cardíacos que se conecta via Bluetooth com a estação espacial.<o:p></o:p></span></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">O Neemo possui um laboratório submarino chamado de Aquarius desde 2001. Submarino não é força de expressão. O laboratório fica submerso, a 19 metros do nível do mar, na costa da Flórida (EUA).<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">Três dos astronautas do Neemo já voaram para o espaço, mas não todos. “Eu nunca estive no espaço, mas meu conhecimento –eu tenho trabalhado no time de Controle de Missão e visto os membros da equipe no espaço tentarem manter-se dentro do prazo lá – e eu sempre pensei como seria estar do outro lado”, disse o astronauta da Nasa, Mark Vande Hei, ao site.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<br /></div>
</span><div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
</div>
<div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
</div>
</span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<strong><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; font-weight: normal; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-weight: bold;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-family: Times New Roman; font-size: small;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: center;">
</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: center;">
</div>
</span></span></strong><div class="MsoNormal" style="margin: 1em 0cm 16.5pt; text-align: left;">
<strong><span style="font-family: "Arial","sans-serif"; font-size: 11pt; font-weight: normal; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-weight: bold;"><o:p></o:p></span></strong> </div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-72932542128093609102014-08-07T11:24:00.000-03:002014-08-07T11:24:45.736-03:00Corais do Caribe estão à beira do colapso<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEDj8uxhLlNY0pGpIVzT6TlLe_ITCzb19y5YPxT0LzBG8i4Fkntd7QIvGE_dj5LBblhOOr_QOjKiw_xz6RUeKMRVWiaGSm6sSQxK96-ro_0uMM9Mpqp7scG-sB9pXcedIVzesbNPKPAhC7/s1600/Caribe.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiEDj8uxhLlNY0pGpIVzT6TlLe_ITCzb19y5YPxT0LzBG8i4Fkntd7QIvGE_dj5LBblhOOr_QOjKiw_xz6RUeKMRVWiaGSm6sSQxK96-ro_0uMM9Mpqp7scG-sB9pXcedIVzesbNPKPAhC7/s1600/Caribe.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><strong>Estudo mais abrangente já feito sobre recifes
de corais caribenhos alerta que esse rico ecossistema marinho pode desaparecer
em 20 anos. Ainda dá para salvá-lo!<o:p></o:p></strong></span></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<span style="font-family: Times New Roman;"><div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial;"><span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Com apenas um
sexto do seu tamanho original, a maioria dos recifes de corais do </span><b><span style="color: #1d6c88; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Caribe</span></b><span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">
pode desaparecer nos próximos 20 anos, principalmente devido à perda de </span><b><span style="color: #1d6c88; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">biodiversidade</span></b><span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">, alerta um novo relatório produzido por três
grandes entidades, o Global Coral Reef Monitoring Network (GCRMN ), a União
Internacional para Conservação da Natureza (IUCN) e o Programa Ambiental das
Nações Unidas (Pnuma).<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">As consequências
podem ser catastróficas. O Caribe é casa de 9% dos recifes de coral do mundo,
que são um dos ecossistemas mais diversos do planeta e vitais para a economia
da região.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">Eles geram mais de
US$ 3 bilhões por ano com o turismo e a atividade de pesca e mais de uma
centena de outros bens e serviços dos quais 43 milhões de pessoas dependem.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;"><strong>Os resultados
mostram que os corais do Caribe reduziram em mais de 50% desde 1970</strong>.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial;"><span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">As </span><b><span style="color: #1d6c88; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">mudanças climáticas</span></b><span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> têm sido apontadas como a principal culpada
pela degradação dos corais pelo mundo, mas no caso dos corais caribenhos, a
maior ameaça vem da perda de dois herbívoros importantes para a região:
peixes-papagaio e ouriços do mar.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">Uma doença não
identificada levou a uma mortalidade em massa do ouriço-do-mar em 1983 e a
pesca extrema ao longo do século 20 deixou a população de peixes-papagaio à
beira da extinção em algumas regiões.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial;"><span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">A perda destas </span><b><span style="color: #1d6c88; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">espécies </span></b><span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">rompe
o delicado equilíbrio dos ecossistemas de corais, permitindo com que as algas,
das quais elas se alimentam, se proliferem e passem a sufocar os recifes.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">Mas, de acordo com
os autores, restabelecer as populações de peixes-papagaio e melhorar outras
estratégias de gestão, como a proteção contra a sobrepesca e poluição costeira
excessiva, são medidas que poderiam recuperar os recifes e torná-los mais
resistentes a impactos futuros das mudanças climáticas.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">"A taxa em
que os corais do Caribe têm diminuído é verdadeiramente alarmante", diz
Carl Gustaf Lundin, diretor do Programa Polar Global Marine e da IUCN.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">"Mas este
estudo traz algumas notícias muito animadoras: o destino de corais do Caribe
não está além do nosso controle e há alguns passos muito concretos que podemos
tomar para ajudá-los a se recuperar", acrescenta.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">O relatório<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> <span style="color: #1d6c88; text-decoration: none; text-underline: none;">"Situação e Tendências dos Recifes de Coral no Caribe"</span></b>
é o estudo mais detalhado e abrangente do gênero já publicado.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: black; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><span style="font-family: Arial;">Resultado
do trabalho de 90 especialistas ao longo de três anos, ele contém a análise de
mais de 35 mil pesquisas realizadas em 90 locais do Caribe desde 1970,
incluindo estudos de corais, algas, ouriços do mar e peixes de criadouro.<o:p></o:p></span></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial;">Fonte: revista Exame</span></div>
<div style="text-align: left;">
</div>
</span><div style="text-align: left;">
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-7351561864088684852014-06-06T19:42:00.000-03:002014-06-06T19:42:51.795-03:00Pradarias de ervas marinhas do Eco - Parque Marinho do Funchal – Livro digital gratuito.<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Times New Roman;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNTtCEoQLE5GKzN9Hf9dgWCUvzf33vY6ez_U9HYm4gsDy6WlXxUU8Par7MeRUZLbQU_P6h_zUvvMk0YiXndakW79vNhaVIRd6niRspyuOlHIIOoWxd4RoSfm8cg8HHF7NMguDaGax6sIVO/s1600/Livro+1+Pradaria+de+Ervas+marinhas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNTtCEoQLE5GKzN9Hf9dgWCUvzf33vY6ez_U9HYm4gsDy6WlXxUU8Par7MeRUZLbQU_P6h_zUvvMk0YiXndakW79vNhaVIRd6niRspyuOlHIIOoWxd4RoSfm8cg8HHF7NMguDaGax6sIVO/s1600/Livro+1+Pradaria+de+Ervas+marinhas.jpg" height="400" width="307" /></a></span></div>
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="font-family: Times New Roman;">
</span><table border="0" cellpadding="0" class="MsoNormalTable" style="mso-cellspacing: 1.5pt; mso-yfti-tbllook: 1184;"><tbody>
<tr style="mso-yfti-firstrow: yes; mso-yfti-irow: 0; mso-yfti-lastrow: yes;"><td style="background-color: transparent; border: rgb(0, 0, 0); padding: 0.75pt;" valign="top"><span style="font-family: Times New Roman;">
</span><div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Museu de História Natural do Funchal
disponibiliza o livro digital<b> “ Pradarias de ervas marinhas do Eco -
Parque Marinho do Funchal”</b>. <o:p></o:p></span></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">O livro digital “Pradarias de ervas marinhas do Eco
- Parque Marinho do Funchal” apresentado a 13 de março de 2014 no Museu de
História Natural pode ser adquirido <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">gratuitamente</b>
através do <span style="border: 1pt windowtext; color: windowtext; mso-border-alt: none windowtext 0cm; padding: 0cm; text-decoration: none; text-underline: none;">“itunes”</span>. Da autoria de Ricardo Araújo, Juan Silva e Sara
Ferreira, este livro digital fala sobre a pradaria de erva marinha existente no
Eco - Parque Marinho do Funchal e a importância que este habitat representa
para a biodiversidade marinha do litoral da ilha da Madeira.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Ao contrário das algas, as <strong>ervas marinhas</strong> são
plantas portadoras de estruturas anatômicas complexas e órgãos bem estruturados
e adaptados ao ambiente marinho: caules rizomatosos, folhas (adaptadas à
dinâmica das correntes marinhas), flores (reprodução sexuada através da
produção de frutos) e sementes (com flutuabilidade negativa). Pode também
reproduzir-se de forma assexuada (crescimento vegetativo) através do
crescimento horizontal do rizoma nascem novas plantas geneticamente iguais à
planta-mãe (clonagem).<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Das cerca de 66 espécies de ervas marinhas
conhecidas, apenas foi assinalada até ao momento uma única espécie na ilha da
Madeira, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Cymodocea</i></b><i> <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">nodosa</b></i> (Ucria) Ascherson, 1869.
Para além da sua presença na Madeira, esta planta está também presente no mar
Mediterrâneo, no sul da Península Ibérica (costa portuguesa e baía de Cádis,
constitui o limite norte da distribuição de <i>C. nodosa</i>), ao longo da
costa Atlântica-Africana (cujo limite sul situa-se no Senegal) e arquipélago
das Canárias. A pradaria de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i>Cymodocea</i></b><i>
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">nodosa</b></i><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>integrada na área do Eco-Parque Marinho do Funchal localiza-se na
Baía do Cais do Carvão entre os 11 e 16 m de profundidade.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">As pradarias de ervas marinhas têm um papel
importantíssimo no meio marinho, pois para além de contribuírem para a
preservação de um bom estado ambiental de toda a <strong>biodiversidade do litoral</strong> são
ainda importantes nos seguintes aspetos:<o:p></o:p></span><br />
<ul>
<li><span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> Geradoras
de biomassa;<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 6.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> Produtoras
de oxigênio;<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 6.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> Zonas
de repouso noturno para diferentes espécies pelágicas;<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 6.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Áreas
de refúgio, reprodução e criação;<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 6.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Excelente
substrato para o estabelecimento de organismos epifíticos;<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 6.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Fonte
de alimento;<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 6.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Melhoram
a qualidade da água através da redução de nutrientes;<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 6.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Reduzem
a quantidade de partículas em suspensão através da deposição dos
sedimentos finos e sua estabilização;<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 6.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Ajudam
para a dissipação da energia das ondas e correntes marinhas prevenindo a
erosão costeira;<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>
<li class="MsoNormal" style="margin: auto 0cm 6.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-align: justify;"><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;">Contribuem
para a construção, proteção e conservação de praias e dunas.<o:p></o:p></span></li>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span></ul>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"> Fonte:</span> <span style="font-size: 10pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt;"><a href="http://www.cm-funchal.pt/ciencia/index.php?option=com_content&view=article&id=722:livro-digital&catid=228:junho"><span style="color: blue;">Newsletter
da Ciência nr. 86</span></a> - junho 2014 Município do Funchal, Portugal. </span><span style="font-size: 10pt; mso-bidi-font-size: 12.0pt; mso-fareast-font-family: "Times New Roman"; mso-fareast-language: PT-BR; mso-font-kerning: 0pt;"><o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-79205474430785701762014-06-04T14:13:00.000-03:002014-06-04T14:13:58.263-03:00Retratos do Mar: A Webserie - Episódio 8: Terry Lilley HD <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT_P7wF06kOPdgWWViY6WwU-rDah3TAQJtrjEfJihNHdPo1Lr_9xuJ2K7lyolDl4qUg3OppsCCCZW31apN4mffjFecQ9Chmj3UwxYHslVAAAyH4WMLfW9RbNmaOLnIqnktMWggimQbTDZU/s1600/Mergulhadora.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT_P7wF06kOPdgWWViY6WwU-rDah3TAQJtrjEfJihNHdPo1Lr_9xuJ2K7lyolDl4qUg3OppsCCCZW31apN4mffjFecQ9Chmj3UwxYHslVAAAyH4WMLfW9RbNmaOLnIqnktMWggimQbTDZU/s1600/Mergulhadora.jpg" height="293" width="400" /></a></div>
No episódio 08 da Webserie - <strong>Retratos da Mar</strong>, da Globo TV, um casal de biólogos e fotógrafos documentam a vida marinha e defende a necessidade de se preservar ou recuperar a biodiversidade deste mundo tão pouco conhecido e tão perto. Nosso planeta é constituído de 3/4 de água, e esta em sua imensa maioria é salgada. Nós, humanos terrestres, somos seres aquáticos desde a concepção, na incrível proporção de 65% a 70% de nosso corpo. Veja este episódio da série no link a seguir: <a href="http://migre.me/jCJIU"><strong>http://migre.me/jCJIU</strong></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-56054018698872152292014-05-28T14:41:00.000-03:002014-05-28T14:41:20.576-03:00'Sucessora' do polvo Paul se prepara para Copa com previsões de rugby<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCMqbAPxvluX3vAf26fUwgozk4VuC_47Dx-8rmnISa0rLP8PZR_2BvSqJSOUVClj8X_TwPytET-geNIq5K0-mV5p4ErT2jJ7cVnGajDxk8erku1XQfbzxbrFLDq6qkDVm4OWm8fjFpThqA/s1600/polva-paula.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCMqbAPxvluX3vAf26fUwgozk4VuC_47Dx-8rmnISa0rLP8PZR_2BvSqJSOUVClj8X_TwPytET-geNIq5K0-mV5p4ErT2jJ7cVnGajDxk8erku1XQfbzxbrFLDq6qkDVm4OWm8fjFpThqA/s1600/polva-paula.jpg" height="300" width="400" /></a></div>
<strong>'Vidente Paula' antecipa vitória da Irlanda sobre a França em jogo de rugby. Ela também vai tentar adivinhar os resultados da Inglaterra no mundial de futebol do Brasil (Foto: Divulgação / Sea Life).</strong><br />
A "vidente Paula" é aposta da rede de aquários europeus <strong>Sea Life</strong> para a <strong>Copa do Mundo</strong> <strong>de 2014.</strong> O polvo de sexo feminino vai tentar adivinhar os resultados de partidas, e buscar um resultado tão positivo quando o de outra cria do Sea Life, o famoso Paul. Ele ficou conhecido por acertar todas as suas previsões no mundial de 2010. O "oráculo" morreu no mesmo ano.<br />
Paula foi testada em duas partidas do torneio europeu Six Nations de rugby de 2014. A primeira foi entre a Inglaterra e o País de Gales, no dia 9 de março. O aquário divulgou a escolha de Paula pela Inglaterra e o resultado se confirmou. Uma semana depois, o Sea Life anunciou que o molusco também antecipou a vitória da Irlanda sobre a França, em uma das partidas decisivas do campeonato.<br />
Ela vive no Sea Life de Blackpool, no noroeste da Inglaterra. Paula tem a mesma nacionalidade de Paul, que nasceu no aquário da rede em Weymouth, e depois foi transferido para Oberhausen, na Alemanha, onde ficou famoso por suas previsões.<br />
<strong>'Molusco esperto</strong>'<br /> "Paula está conosco há cerca de seis meses, e mostrou que é um dos moluscos mais espertos que tivemos, aprendendo a abrir potes de geleia e caixas em tempo recorde", disse em comunicado à imprensa o supervisor do Sea Life de Blackpool, Scott Blacker.<br />
Após passar no teste do rugby, Paula vai tentar adivinhar os resultados da Inglaterra na Copa do Mundo no Brasil. "Achamos que ela pode ser uma sucessora ao mundialmente famoso polvo Paul, que acertou oito resultados em 2010 e colocou os outros concorrentes no chinelo", diz o supervisor do Sea Life, antigo lar do "oráculo".<br />
<strong>Sistema de previsão </strong><br /> O sistema de previsões de Paul - repetido por Paula - é simples. Ele tinha que escolher um mexilhão de uma das duas caixas situadas em seu tanque, cada uma delas decorada com uma bandeira. Em todas ocasiões, o escolhido pelo polvo acabou vencendo o jogo.<br />
Paula não é a primeira nem a única candidata a sucessora do polvo Paul. Já houve apostas em outros animais, inclusive com o mesmo nome dela. Também já tentaram a sorte em 2010 e 2011 um polvo Paul colombiano e outro chamado Paul II, francês. Se Paula tiver tanta sorte no futebol quanto no rugby, pode se tornar herdeira legítima.<br />Fonte: G1/Sea LifeUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-88300539143074037892014-05-23T17:51:00.000-03:002014-05-23T17:52:24.867-03:00Novidades na natureza - Foto do Dia - Liropus minusculus<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzUTpgtKpVOVMfSGjp3ksiwubk75aDEv0mvKIJ2sXvtCOvZaQVV2Xp62d2sW15uCzAgKSuT85o6r7AvN17M9MBEGMC9gFlshY4MYtPIPO1Zb4qKzUWhPhPf8qKzfyHaTFJhESrTJgciSDG/s1600/camarao+Liropus+minusculus.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzUTpgtKpVOVMfSGjp3ksiwubk75aDEv0mvKIJ2sXvtCOvZaQVV2Xp62d2sW15uCzAgKSuT85o6r7AvN17M9MBEGMC9gFlshY4MYtPIPO1Zb4qKzUWhPhPf8qKzfyHaTFJhESrTJgciSDG/s1600/camarao+Liropus+minusculus.jpg" height="225" width="400" /></a></div>
<div class="tab" style="height: 178px; min-height: 56px; visibility: visible; width: 572px;">
<div>
São répteis, mamíferos e amebas; vêm de lugares tão distintos como a
cordilheira dos Andes, desertos na Austrália, mares da Califórnia e cavernas na
Croácia e têm tamanhos que vão de 5 centímetros a 12 metros.<br />
Mas, todos eles movimentaram a comunidade científica no ano passado. <br />
Conheça um exemplar da lista organizada pelo Instituto Internacional para a Exploração de Espécies, que
compilou as dez principais novas espécies descobertas em 2013.<br />
Translúcido, esse novo camarão (<strong><em>Liropus minusculus</em></strong>) é o menor de seu gênero e
vive nas águas da ensolarada Califórnia. <br />
<br />
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4836879454823618099.post-18148182717734076862014-05-22T18:28:00.000-03:002014-05-22T18:28:01.445-03:00"Fotógrafo explora campo de sal vermelho na Crimeia" : <span style="color: red; font-family: Trebuchet MS; font-size: large;">"Fotógrafo explora campo de sal vermelho na Crimeia" </span><br />
<span style="font-family: Times New Roman;"><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Trebuchet MS;"><span style="color: #002060; font-size: large;"> </span></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV5le-1Ce6EwltGt8FjQ_HB05HBG-ATCKOr2BwKjATNUu562L6ONRhqdczJUl6rRJLJoS4AUFPIwV7gw9Ol6wd6FLHLMBy9pLXiktTbO59K2E38AeI493CYbzG7Q4pzqZvhezU92_WbNSN/s1600/sal+vermelho.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV5le-1Ce6EwltGt8FjQ_HB05HBG-ATCKOr2BwKjATNUu562L6ONRhqdczJUl6rRJLJoS4AUFPIwV7gw9Ol6wd6FLHLMBy9pLXiktTbO59K2E38AeI493CYbzG7Q4pzqZvhezU92_WbNSN/s1600/sal+vermelho.jpg" height="225" width="400" /></a></div>
</span><div class="MsoPlainText" style="margin: 0cm 0cm 0pt; text-align: center;">
<span style="color: #002060; font-family: Trebuchet MS;"><span style="color: red;"> </span></span></div>
<br />
<span style="font-family: Times New Roman;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">O fotógrafo Sergey Anashkevych captou imagens de uma paisagem impressionante no
interior da Crimeia: um campo de sal abandonado e completamente avermelhado.
</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">A cor se deve à presença da <span style="color: black;"><b><i>Halobacterium</i></b> <b><i>archaea</i></b></span>, um organismo que se
multiplica rapidamente ao entrar em contato com ambientes extremamentes
salgados.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Quando a Crimeia fazia parta da União Soviética, o local era explorado para a
obtenção de salmoura para uso na indústria química.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"O ar é tão úmido e salgado que tem-se a impressão de que é pegajoso", afirma
Anashkevych.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"Tudo fica coberto por uma película fina: a pele, as roupas, os equipamentos.
O outro problema é o cheiro: não é nada agradável", acrescenta o fotógrafo.</span></span><span style="font-family: Times New Roman;"></span><br />
<div class="MsoPlainText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: Times New Roman;"> <a href="http://www.bbc.co.uk/portuguese/videos_e_fotos/2014/05/140522_galeria_campos_sal_fl.shtml?s"><span style="color: blue; font-family: Trebuchet MS; font-size: x-small;">http://www.bbc.co.uk/portuguese/videos_e_fotos/2014/05/140522_galeria_campos_sal_fl.shtml?s</span></a></span></div>
<div class="MsoPlainText" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<o:p><span style="color: #002060; font-family: Trebuchet MS;"> </span></o:p></div>
<span style="font-family: Times New Roman;">
</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Fonte: BBC</span>Unknownnoreply@blogger.com0